خلاصه کتاب روزهای پیام بری ( نویسنده روح الله شریفی )

کتاب «روزهای پیام بری» اثری عمیق و تکان دهنده از روح الله شریفی است که خواننده را به قلب روایتی متفاوت از دفاع مقدس می برد. این کتاب به زندگی پرفرازونشیب غلامحسن حدادزادگان، پیام رسان شهادت، می پردازد و بار سنگین و تاثیرات عمیق این وظیفه خطیر را بر روح و روان او به تصویر می کشد، تجربه ای که کمتر کسی آن را لمس کرده است.

خواندن «روزهای پیام بری» تجربه ای فراموش نشدنی است که مخاطب را با ابعاد ناگفته و کمتر شنیده شده ای از جنگ آشنا می کند. این اثر صرفاً یک خاطره نگاری نیست، بلکه سفری به درون انسانی است که در میان تلخی های جنگ، شوخ طبعی و امید را جست وجو می کند. روح الله شریفی با مهارت مثال زدنی خود، لایه های پنهان رنج ها و دلتنگی ها را آشکار می سازد و به این سؤال کلیدی پاسخ می دهد که «پیام بری» در دل خود چه سختی ها و پیامدهایی دارد و چگونه می تواند زندگی یک فرد را برای همیشه دگرگون کند. این کتاب دعوتی است به درک عمیق تر از معنای مقاومت و انسانیت در دل دشوارترین شرایط.

درباره کتاب روزهای پیام بری

«روزهای پیام بری» نام اثری است که توسط روح الله شریفی نگاشته شده و انتشارات سوره مهر آن را به چاپ رسانده است. این کتاب در ژانر زندگینامه، خاطرات دفاع مقدس و ادبیات پایداری جای می گیرد و مخاطبان خود را به قلب یکی از حساس ترین و دشوارترین مشاغل دوران جنگ تحمیلی می برد. نسخه چاپی این اثر دارای ۳۲۰ صفحه است و سال انتشار آن به چاپ های مختلف آن بازمی گردد. علاوه بر نسخه چاپی، کتاب صوتی روزهای پیام بری نیز توسط گروه فرهنگی سماوا تولید و با روایت دلنشین ابوالفضل همراه در دسترس علاقه مندان قرار گرفته است، تجربه ای شنیداری که می تواند ابعاد عاطفی داستان را با قدرت بیشتری منتقل کند.

شخصیت اصلی: غلامحسن حدادزادگان

محور اصلی روایت در «روزهای پیام بری»، زندگی غلامحسن حدادزادگان است. او کارمندی ساده در بنیاد شهید قزوین بود که وظایفی فراتر از یک شغل اداری بر عهده داشت. در ابتدا، نقش او به عنوان راننده آمبولانس برای جابه جایی پیکر شهدا تعریف شده بود؛ کاری که خود به تنهایی بار روانی سنگینی به همراه داشت. اما سرنوشت، او را به سمتی هدایت کرد که کمتر کسی جرئت پذیرفتن آن را داشت: پیام رسان شهادت. این مسئولیت، یعنی رساندن خبر شهادت عزیزان به خانواده هایشان، کاری بود که حدادزادگان را در موقعیتی بی نظیر و در عین حال طاقت فرسا قرار می داد. او باید در لحظاتی حساس، با خانواده هایی روبرو می شد که در آستانه شنیدن تلخ ترین خبر زندگی شان بودند. هر بار کوبیدن بر در خانه ای، گویی کوبیدن بر در قلب خودش بود، و هر واکنش خانواده، زخمی عمیق بر جان او می گذاشت. کتاب به خوبی این سختی و حساسیت بی نظیر شغل او و بار روانی طاقت فرسای آن را به تصویر می کشد و خواننده را با ابعاد انسانی و عاطفی جنگ از زاویه ای جدید آشنا می سازد.

خلاصه جامع و تحلیلی از داستان کتاب

«روزهای پیام بری» بیش از آنکه صرفاً یک زندگینامه باشد، به واکاوی عمیق روح و روان انسانی می پردازد که در مواجهه با واقعیت های تلخ جنگ، مرزهای تحمل خود را کشف می کند. روایت با جزئیات دقیق، خواننده را به سفری درونی با غلامحسن حدادزادگان دعوت می کند، سفری که مملو از لحظات شوخ طبعانه، غم انگیز و تأمل برانگیز است.

زندگی حدادزادگان پیش از پیام بری

پیش از آنکه حدادزادگان به عنوان پیام رسان شهادت شناخته شود، او سوابق کاری دیگری داشت که هر کدام به نوعی شخصیت او را شکل داده بودند. از جمله این تجربیات، زندانبانی در زندان چوبیندر قزوین در اوایل دهه ۱۳۶۰ است. این دوره از زندگی او در محیطی پر از تنش و التهاب، میان آدم هایی که در ناامیدی و خشم روزگار می گذراندند، سپری شد. او مجبور بود همچون سایه ای باشد که نه تر می شود و نه اجازه دارد از دردهای زندانیان تأثیر بپذیرد؛ درسی که ناخواسته او را برای مسئولیت های آینده اش آماده می کرد. این تجربه، بنیان تاب آوری و مشاهده گری او را پی ریزی کرد.

پس از ترک زندانبانی به دلیل فشار کاری، حدادزادگان به استخدام بنیاد شهید قزوین درآمد. مسئولیت اولیه او در این نهاد، حمل پیکر شهدا از غسالخانه به محل دفن بود. این وظیفه، هرچند متفاوت از زندانبانی، اما همچنان با مرگ و اندوه سروکار داشت. او در این دوران با خانواده های داغدار و رنج ناشی از فقدان عزیزانشان از نزدیک مواجه می شد. هر پیکر شهیدی که جابه جا می کرد، داستانی از رشادت و از خودگذشتگی را در ذهن او حک می کرد. این مسئولیت نیز به دلیل بار عاطفی و برخوردهای دردناکی که با خانواده ها داشت، او را تحت فشار قرار داد. او از کودکی از مردگان هراس داشت، و این شغل برای او تضادی درونی ایجاد می کرد؛ تضادی میان ترس و وظیفه، که هر روز او را مجبور به کلنجار رفتن با خود می کرد تا باور کند شهدا با مردگان عادی فرق دارند. این کلنجارها، او را برای مسئولیت دشوارتر بعدی، یعنی پیام بری، آماده می ساخت.

آغاز روزهای پیام بری: ماموریتی فراتر از یک وظیفه

نقطه عطف در زندگی حرفه ای غلامحسن حدادزادگان، زمانی فرا رسید که رئیس بنیاد شهید از او خواست تا مسئولیت رساندن خبر شهادت رزمندگان را به خانواده هایشان برعهده بگیرد. این وظیفه، به مراتب دشوارتر، غم انگیزتر و پراسترس تر از هر کار دیگری بود که تا آن زمان انجام داده بود. هر خانه، هر کوچه، و هر چهره ای که حدادزادگان با آن روبرو می شد، داستانی از اندوه و از دست دادن را روایت می کرد. او با پذیرش این نقش، خود را در خط مقدم مواجهه با درد و رنج عمیق انسانی قرار داد.

توصیف دقیق دشواری های عاطفی و روانی این کار، بخش مهمی از روایت کتاب را تشکیل می دهد. حدادزادگان مجبور بود در نقش پیکی بی طرف، اما با دلی مالامال از همدردی، وارد حریم خصوصی خانواده ها شود. او شاهد انواع واکنش ها بود: از شوک و انکار مطلق که با فریادها و بی قراری ها همراه بود، تا پذیرش توأم با غرور و افتخار به شهادت فرزند. برخی مادران خبر را باور نمی کردند، برخی با سکوت غم انگیز خود روح او را خراش می دادند و برخی دیگر با صبر و رضایت الهی، حدادزادگان را در حیرت فرو می بردند. این مواجهات روزمره، او را به افسردگی شدید دچار کرده بود و او مدت ها با مسئولیت سنگینی که بر دوشش بود، دست و پنجه نرم می کرد. هر در که می زد، هر نگاهی که می دید، و هر اشکی که سرازیر می شد، بر تجربه های تلخ او می افزود و مرزهای تحملش را به چالش می کشید. این بخش از کتاب، تصویرگر زوایایی از جنگ است که کمتر به آن پرداخته شده است؛ زوایایی که به زخم های پنهان روح انسان ها پس از نبرد می پردازد.

نقطه عطف: شهادت برادر

در میان انبوه پیام های شهادتی که غلامحسن حدادزادگان به خانواده ها رسانده بود، اتفاقی رخ داد که او را در موقعیتی بی سابقه و دردناک قرار داد: خبر شهادت برادر خودش. این واقعه، نقطه عطفی بسیار عمیق و تأثیرگذار در زندگی او بود. حدادزادگان که سال ها در نقش پیام رسان ظاهر شده و خبرهای ناگوار را به دیگران می رساند، ناگهان خود در جایگاه دریافت کننده پیام قرار گرفت.

این تجربه، درک او را از درد و اندوه خانواده ها به کلی دگرگون کرد. او پیش از این، رنج دیگران را مشاهده کرده بود، اما اکنون آن را با تمام وجود تجربه می کرد. حس مستأصل و درمانده بودن، بی پناهی و رنج دیدگی، او را در میان بیابانی از غم رها کرده بود. این تضاد عمیق میان نقش پیک و مخاطب پیام، به او نگاهی کاملاً متفاوت از بار سنگین شهادت بخشید. از آن پس، هر پیامی که حدادزادگان به خانواده ای می رساند، نه فقط یک وظیفه، بلکه انعکاسی از رنج شخصی خودش بود که با درد جمعی جامعه آمیخته می شد. این بخش از روایت، یکی از قدرتمندترین قسمت های کتاب است که عمق انسانی داستان را به اوج می رساند و خواننده را با بغضی در گلو همراه می کند.

سبک و لحن روایت: ترکیبی از طنز و تلخی

یکی از ویژگی های برجسته و منحصر به فرد «روزهای پیام بری»، ترکیب ماهرانه طنز و تلخی در روایت است. روح الله شریفی با استفاده از لحن شوخ طبعانه و زیرکانه غلامحسن حدادزادگان، توانسته است در دل تراژدی های جنگ، لحظاتی از امید و حتی لبخند را بگنجاند. این شیوه روایت، به خواننده اجازه می دهد تا با شخصیت اصلی همدلی کرده و در عین حال، از سنگینی بیش از حد غم دوری کند. این ترکیب غیرمنتظره، نه تنها باعث دراماتیک شدن خاطرات می شود، بلکه فرازوفرودهای داستانی را نیز با ظرافت خاصی ایجاد می کند و از یکنواختی روایت جلوگیری می نماید.

نقش نویسنده در این میان حیاتی است. روح الله شریفی با مهارت خود، خاطرات شفاهی را به متنی داستانی و زنده تبدیل کرده است. او نه تنها به ثبت وقایع می پردازد، بلکه با انتخاب دقیق لحظات و کلمات، به خرده روایت ها و داستان های فرعی اجازه می دهد تا در تاروپود اثر تنیده شوند. این خرده روایت ها، از انواع مواجهه خانواده ها با حدادزادگان گرفته تا اتفاقات سیاسی آن برهه، به جذابیت و عمق بخشیدن به اثر کمک شایانی می کنند. لحن صمیمی و برآمده از بطن زندگی مردم عادی، این کتاب را به اثری تبدیل کرده که مخاطب می تواند با آن زندگی کند و در میان روایت های ساده و زیبایش غرق شود. این تعادل میان خنده و گریه، شوخی و جدیت، نشان دهنده تبحر نویسنده در ادبیات پایداری است که توانسته اثری چندوجهی و ماندگار خلق کند.

بریده ای تأثیرگذار از کتاب

در ساعت های مختلف شبانه روز گوشی تلفن دیرینگ دیرینگ زنگ می خورد. مامور ایستگاه قطار با لحنی خواب زده می گفت: آقای حداد! مهمان دارید. می گفتم: باشد آقاجان. آمدم. آمبولانس را برمی داشتم و می رفتم ایستگاه. قطار تا دقایقی بعد از راه می رسید درحالی که سوت بلندی می کشید. مامور قطار ده دقیقه استراحت اعلام می کرد. مسافران با عجله می دویدند به طرف دستشویی و لحظاتی بعد دوباره سوار می شدند. هیچوقت در آن ۸ سال هیچکس متوجه نشد که آخرین واگن قطار دقیقاً چه چیزی را در خود جای داده است. آشناترها می دانستند که بیشتر محموله و بسته های پستی را به همین واگن می آورند. آن ها که کنجکاوتر بودند می گفتند واگن آخر سردخانه ای دارد و بسیاری از بارهایی که باید در گرما و سرما از تهران تا تبریز و جلفا و مراغه ببرند را با خود می برد. اما این واگن، مسافرانی را در خود جای داده بود. مهمانان عزیزی که اسم رمز من و مامور ایستگاه قطار بودند…

این بریده از کتاب، نمونه ای گویا از فضاسازی و لحن روایت روح الله شریفی است. در این قسمت، خواننده با صحنه ای ملموس و تکراری از زندگی غلامحسن حدادزادگان روبرو می شود؛ صحنه ای که در ظاهر عادی به نظر می رسد، اما در پس پرده آن، بار سنگین مسئولیت حمل پیکر شهدا نهفته است. نویسنده با ظرافت خاصی، این صحنه های روزمره را به نمادی از دشواری های پنهان جنگ تبدیل می کند و نشان می دهد چگونه زندگی عادی در هم آمیختگی با وظایف غیرمعمول، شکلی جدید به خود می گیرد. «مهمانان عزیزی که اسم رمز من و مامور ایستگاه قطار بودند» عبارتی است که با لحنی متناقض، تلخی و عظمت این وظیفه را به زیبایی به تصویر می کشد و خواننده را عمیقاً تحت تأثیر قرار می دهد.

نقد و بررسی و دلایل خواندن کتاب

«روزهای پیام بری» اثری است که به دلایل متعددی، مطالعه آن برای هر علاقه مند به ادبیات و تاریخ معاصر ایران توصیه می شود. این کتاب نه تنها یک داستان است، بلکه دریچه ای به سوی تجربیات انسانی در دل یکی از حساس ترین دوران های تاریخ ماست.

نقاط قوت برجسته کتاب

یکی از مهم ترین نقاط قوت برجسته کتاب، ارائه زاویه دیدی نو و کمتر دیده شده از جنگ است. در حالی که اغلب روایت ها به خط مقدم و رشادت های رزمندگان می پردازند، «روزهای پیام بری» بر پشت جبهه، یعنی مواجهه با پیامدهای جنگ و بازتاب آن در زندگی عادی مردم تمرکز می کند. این رویکرد، عمق شخصیت پردازی و تحلیل روانشناختی شخصیت اصلی، غلامحسن حدادزادگان، را به اوج می رساند. خواننده با زوایای پنهان روح و روان این پیام رسان شهادت آشنا می شود؛ مردی که باید رنج خود را پنهان کند تا بتواند پیام آور اندوه دیگران باشد.

اهمیت تاریخی و مستند بودن خاطرات نیز از دیگر جنبه های قوی این اثر است. خاطرات حدادزادگان، سندی ارزشمند از بخشی از تاریخ دفاع مقدس است که کمتر به آن پرداخته شده و از این رو، به غنای ادبیات پایداری می افزاید. پتانسیل بالای این اثر برای اقتباس های هنری نیز قابل توجه است. روایت دراماتیک، شخصیت پردازی قوی، و فرازوفرودهای داستانی، آن را به گزینه ای ایده آل برای ساخت سریال یا فیلم سینمایی درجه یک تبدیل کرده است. روایت صمیمی و ارتباط گیری آسان مخاطب با آن، از دیگر عواملی است که خواننده را به سرعت درگیر داستان می کند و حس همراهی و نزدیکی را در او ایجاد می نماید. «روزهای پیام بری» اثری است که با قلمی روان و دلی پر از حس، خواننده را به درک عمیق تری از مقاومت و انسانیت رهنمون می سازد.

بازتاب ها و نظرات خوانندگان

«روزهای پیام بری» از زمان انتشار، با بازتاب ها و نظرات بسیار مثبتی از سوی خوانندگان و منتقدان روبرو شده است. بسیاری این کتاب را «فوق العاده»، «جذاب» و «تأثیرگذار» توصیف کرده اند. خوانندگان از زاویه دید نو و کمتر دیده شده ای که این کتاب از جنگ ارائه می دهد، ابراز شگفتی کرده اند. آن ها معتقدند که این روایت، با تمامی تلخی ها و اندوه هایش، به دلیل صمیمیت و انسانیت شخصیت اصلی، به دل می نشیند و اثری ماندگار از خود بر جای می گذارد.

بسیاری نیز به این نکته اشاره کرده اند که این کتاب می تواند الهام بخش باشد. الهام بخش برای درک عمق فداکاری ها، تاب آوری در برابر سختی ها، و یافتن نقاط امید حتی در دل تاریک ترین روزها. خوانندگان از شجاعت غلامحسن حدادزادگان در پذیرش چنین مسئولیت خطیری و توانایی او در کنار آمدن با بار روانی آن سخن گفته اند. برخی حتی این کتاب را بهترین گزینه برای تبدیل شدن به یک سریال یا فیلم سینمایی درجه یک دانسته اند، نشان از پتانسیل بالای داستانی و دراماتیک آن. این بازتاب ها نشان می دهد که «روزهای پیام بری» توانسته است نه تنها به عنوان یک خاطره نگاری، بلکه به عنوان یک اثر ادبی عمیق و پرمغز، جایگاه خود را در میان خوانندگان تثبیت کند.

با روح الله شریفی، نویسنده اثر، بیشتر آشنا شویم

روح الله شریفی، متولد سال ۱۳۵۸، نویسنده، داستان نویس و پژوهشگر فعال در حوزه ادبیات دفاع مقدس است. او با قلمی روان و نگاهی عمیق، توانسته است روایت های کمتر شنیده شده و ابعاد انسانی جنگ را به تصویر بکشد. شریفی نه تنها به عنوان یک نویسنده شناخته می شود، بلکه به عنوان پژوهشگری که با دقت و وسواس به جمع آوری و تحلیل خاطرات می پردازد، اعتبار ویژه ای در این حوزه کسب کرده است.

پیش از «روزهای پیام بری»، روح الله شریفی آثار دیگری نیز منتشر کرده است که هر یک در نوع خود قابل تأمل هستند. از جمله این آثار می توان به داستان های «هفت زمستان» و «تکل مازیار زارع زیر پای کریم انصاری فرد» اشاره کرد. این آثار نیز همچون «روزهای پیام بری»، رویکردی روایت محور و داستانی دارند و تلاش می کنند تا با ترکیب واقعیت و عناصر داستانی، مخاطب را به عمق ماجراها ببرند. سبک نگارشی شریفی معمولاً با توجه به جزئیات، شخصیت پردازی قوی و توانایی در ایجاد فضایی ملموس شناخته می شود. او در «روزهای پیام بری» نیز با وجود اینکه محتوا را از طریق مصاحبه با غلامحسن حدادزادگان گردآوری کرده است، اما عامدانه روی مرز خاطره نویسی و داستان گویی می ماند و با دراماتیک کردن خاطرات، به آن فرازوفرود می بخشد. این رویکرد، ارتباط سبک او با آثار قبلی اش را نشان می دهد و گواهی بر مهارت او در خلق آثاری است که هم اطلاعات تاریخی را منتقل می کنند و هم از جذابیت های داستانی بهره مند هستند.

نسخه صوتی کتاب روزهای پیام بری

برای علاقه مندانی که ترجیح می دهند به جای مطالعه کتاب، به آن گوش فرا دهند، نسخه صوتی کتاب روزهای پیام بری گزینه ای بسیار مناسب و ارزشمند است. این نسخه توسط گروه فرهنگی سماوا تولید شده و ابوالفضل همراه، هنرمند خوش نام، وظیفه روایت آن را بر عهده داشته است.

مزایای گوش دادن به کتاب صوتی این اثر خاص، در انتقال حس و حال راوی نهفته است. شخصیت غلامحسن حدادزادگان در کتاب، دارای لحنی شوخ و صمیمی است که شنیدن آن از زبان یک راوی ماهر، می تواند عمق و لطافت بیشتری به داستان ببخشد. احساسات، تردیدها، لحظات طنز و تلخی های زندگی حدادزادگان، با هنرنمایی راوی، به شکلی ملموس تر به شنونده منتقل می شود و او را بیشتر درگیر داستان می کند. این تجربه شنیداری، به ویژه برای داستان هایی که بر احساسات و تجربیات شخصی متمرکز هستند، می تواند بسیار عمیق تر و تأثیرگذارتر باشد. کاربران می توانند برای دسترسی به نسخه صوتی این کتاب و هزاران کتاب و کتاب صوتی دیگر، از پلتفرم های قانونی مانند کتابراه استفاده کنند و از این تجربه شنیداری غنی بهره مند شوند.

کتاب های مرتبط و پیشنهادی در حوزه دفاع مقدس

برای مخاطبانی که از مطالعه «روزهای پیام بری» لذت برده اند و به دنبال آثاری مشابه در حوزه ادبیات دفاع مقدس، خاطرات جنگ و زندگینامه های تاثیرگذار هستند، مجموعه ای از کتاب های پیشنهادی وجود دارد که می توانند افق های جدیدی را در این زمینه بگشایند. این آثار نیز به شکلی عمیق و جذاب به جنبه های مختلف جنگ و تأثیرات آن بر زندگی افراد پرداخته اند:

دختر شینا

این کتاب، خاطرات قدم خیر محمدی کنعان، همسر سردار شهید حاج ستار ابراهیمی هژیر است که با قلم بهناز ضرابی زاده نگاشته شده است. «دختر شینا» روایتی صمیمی و دلنشین از زندگی یک زن جوان در دوران جنگ است که با صبر و عشق، زندگی خود را در کنار همسر رزمنده اش سپری می کند. این کتاب، تصویرگر دشواری های زندگی همسران شهدا و مبارزات درونی آن هاست.

وقتی مهتاب گم شد

اثری خواندنی از حمید حسام که خاطرات علی خوش لفظ، جانباز سرافراز دوران دفاع مقدس را روایت می کند. این کتاب، داستانی پر از فرازوفرود، از مجروحیت ها، اسارت و بازگشت به وطن است. خواننده با مطالعه آن، درکی عمیق از رنج های جسمی و روحی رزمندگان پیدا می کند و با پایداری و امید آن ها آشنا می شود.

لشکر خوبان

این کتاب نیز از آثار حمید حسام است و خاطرات مهدی قلی رضایی را در عملیات های برون مرزی به تصویر می کشد. «لشکر خوبان» با جزئیات دقیق، صحنه های نبرد، رشادت ها و از خودگذشتگی های رزمندگان را به نمایش می گذارد و تصویری واقعی از سختی های جنگ را ارائه می دهد.

حوض خون

کتاب «حوض خون» به قلم فاطمه سادات میرعالی، روایتی جذاب از پشت صحنه جنگ است؛ جایی که زنان رختشوی رزمندگان در پشت جبهه، با عشق و ایثار، لباس های خونین شهدا و مجروحان را می شستند. این کتاب، بعد کمتر دیده شده ای از فداکاری های دوران جنگ را به نمایش می گذارد و به نقش بی بدیل زنان در پشتیبانی از جبهه ها می پردازد.

آب هرگز نمی میرد

اثری ماندگار از حمید حسام که خاطرات سردار حاج میرزا محمد سلگی، جانباز و فرمانده گردان ۱۵۲ حضرت ابوالفضل (ع) لشکر ۳۲ انصارالحسین (ع) استان همدان را روایت می کند. این کتاب، سرگذشت مردی است که با وجود مجروحیت های متعدد، دست از مبارزه برنمی دارد و نمادی از استقامت و ایمان در دوران دفاع مقدس است.

رسول مولتان

این کتاب به قلم محمدرضا بایرامی، به زندگی و شهادت شهید محمدعلی ابوحمزه، معروف به «رسول مولتان» می پردازد. شهید ابوحمزه، شخصیتی پیچیده و جذاب است که با مجاهدت های خود در لبنان، پاکستان و ایران، الگویی از جهاد بین المللی را به نمایش می گذارد. این کتاب، روایتی از ایمان، عشق و شهادت است که خواننده را به سفری فراتر از مرزها می برد.

نتیجه گیری

«روزهای پیام بری» اثری عمیق و تأثیرگذار است که ارزش های اصلی صبر، مقاومت و انسانیت را در دل یکی از دشوارترین دوران های تاریخ معاصر ایران به تصویر می کشد. این کتاب نه تنها یک خاطره نگاری از دوران دفاع مقدس است، بلکه درس نامه ای از مواجهه با رنج و توانایی انسان در یافتن شوخ طبعی و امید حتی در تاریک ترین لحظات زندگی به شمار می رود. روح الله شریفی با قلم توانای خود، زندگی غلامحسن حدادزادگان را به نمادی از فداکاری های پنهان و بار روانی جنگ تبدیل کرده است.

این کتاب خواننده را با ابعاد ناگفته و کمتر شنیده شده ای از پشت جبهه آشنا می سازد و به او امکان می دهد تا با دردهای درونی پیام رسانان شهادت و خانواده های داغدارشان همدلی کند. «روزهای پیام بری» اثری است که بعد از مطالعه، تا مدت ها در ذهن باقی می ماند و تفکرات عمیقی را در مورد معنای زندگی، مرگ و مسئولیت برمی انگیزد. خواندن یا شنیدن این کتاب، نه تنها به درک بهتر تاریخ کمک می کند، بلکه ارزش های والای انسانی را یادآور می شود. بنابراین، اگر به دنبال اثری هستید که هم از نظر تاریخی مستند باشد و هم از لحاظ احساسی شما را درگیر کند، مطالعه یا شنیدن کتاب روزهای پیام بری به شدت توصیه می شود.