نگرانی‌هایی که قتل مهرجویی ‌و حمله به غزه برای جشنواره فیلم کوتاه ایجاد کرد

نگرانی‌هایی که قتل مهرجویی ‌و حمله به غزه برای جشنواره فیلم کوتاه ایجاد کرد

دبیر چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران با بیان توضیح درباره برخی حاشیه‌های جشنواره گفت: اگرچه تقارن جشنواره با جنایت‌های رخ داده در غزه و قتل داریوش مهرجویی نگرانی‌هایی را از جهت مساعد بودن فضا برای دیدن فیلم‌ها ایجاد کرد، اما استقبال مخاطبان از جشنواره بسیار دلگرم‌کننده بود.

مهدی آذرپندار با نزدیک شدن به پایان جشنواره چهلم فیلم کوتاه تهران به خبر روزانه گفت: خوشبختانه جشنواره امسال با استقبال پرشوری مواجه شده است. البته مقارن شدن جشنواره با ماجرای غزه و قتل آقای مهرجویی  در ابتدا نگرانی هایی را برای ما ایجاد کرد. جشنواره دو روز پس از حمله رژیم صهیونیستی به بیمارستان غزه و یک روز پس از تشییع آقای مهرجویی آغاز شد و در ابتدا با فضای سنگینی همراه بود. وقتی مهمانان و شرکت‌کنندگان روحیه خوبی نداشته باشند به طور طبیعی تعامل مشکل می‌شود، با این حال استقبال از فیلم‌ها آنقدر خوب بود و سالن‌ها بخصوص برای فیلم‌های داستانی چنان پر از جمعیت شدند که از همان سانس دوم مجبور شدیم سالن‌های دیگری را برای نمایش در نظر بگیریم.

وی با اشاره به اینکه تا الان (یکم آبان‌ماه) بیش از  پنج هزار بلیت فروخته‌ شده، ادامه داد: بخش داستانی جشنواره همیشه پرطرفدار بوده ولی امسال بعد از چند سال که جشنواره در دوران کرونا با شرایطی متفاوت برگزار می‌شد یا به دلیل ممیزی و هنگام اعلام اسامی فیلم‌ها دچار حاشیه می‌شد،  یا حتی برخلاف سال گذشته که اتفاقات و التهابات بر جشنواره سایه انداخته بود، جشنواره امسال با آرامش برگزار شد.

دبیر جشنواره و مدیرعامل انجمن سینمای جوانان درباره فیلم «مدیر مدرسه» که با توجه به روایت داستانی از ناآرامی‌های سال گذشته و اینکه سازنده‌اش از مدیران انجمن سینمای جوانان و دست‌اندرکاران جشنواره بوده، به یکی از حاشیه‌های جشنواره امسال تبدیل شد، گفت: درباره این فیلم به طور مشخص بگویم که کاملا خارج از انجمن تولید شده و کارگردانش (میکائیل دیانی) در حال حاضر و به طور رسمی مسئولیتی در هیچ کدام از کمیته‌های جشنواره ندارد. نکته مهم این است که تمام تلاش ما در انجمن این بوده، کسانی که مسئولیت می‌گیرند با حوزه فیلمسازی و سینما آشنا باشند و طبیعتاً بسیاری از آن‌ها دوست دارند کار خود را در سینما ادامه دهند؛ پس وقتی آن‌ها بخواهند فیلم بسازند ما باید تصمیم بگیریم که چه کنیم. آیا باید آن‌ها را کنار بگذاریم یا اینکه به شکلی دیگر عمل کنیم؟ به نظر ما راه حل این بود که بین انجمن و جشنواره تفکیک قائل شویم چون انجمن خودش بزرگترین تولیدکننده فیلم کوتاه است و هر سال تقریبا ۳۰ فیلم از این انجمن به جشنواره راه می‌یابند. اگر این تفکیک را قائل نباشیم، اینجا هم شائبه پیش می آید که شاید انجمن با فیلم‌های خودش مهربان‌تر رفتار کند. اما جشنواره هیأت انتخاب و هیأت داوری دارد که ساز و کار آن با شوراهای انجمن متفاوت است. همین امسال فیلم‌هایی را در جشنواره داریم که در شوراهای انجمن رد شدند ولی هیأت انتخاب جشنواره آن‌ها را پذیرفت، بنابراین اگر این تفکیک را بین جشنواره و انجمن قائل شویم این مسائل حل می‌شود.

آذرپندار یادآوری کرد:‌ سال گذشته هم مدیر بین‌الملل انجمن در جشنواره فیلم کوتاه تهران حاضر بود و حتی جایزه همه گرفت.

او در پاسخ به اینکه آیا فیلم‌های سیاسی دیگری هم به دبیرخانه جشنواره رسیده بودند، گفت: امسال چند فیلم دیگر هم بودند که مثلاً در مورد حادثه شاهچراغ یا حوادث سال گذشته ساخته شده بودند. این فیلم‌ها یا نگاهی نزدیک به مواضع نظام داشتند یا منتقد بودند؛ برخی واضح و شفاف به ماجراها پرداخته بودند برخی هم تلویحی ولی از بین همه آن‌ها، فیلم «مدیر مدرسه» توسط هیأت انتخاب به جشنواره راه یافت.

دبیر جشنواره فیلم کوتاه تهران در پایان در پاسخ به اینکه در بین این فیلم‌ها آیا اثری بوده که به دلیل ممیزی کنار گذاشته شده باشد؟ گفت:‌ در بخش داستانی و تجربی و پویانمایی خیر و دقیقا فهرستی که هیأت انتخاب به ما داد، در جشنواره نمایش داده شده است اما در بخش مستند فیلم حذف شده داشتیم که البته سال‌های گذشته معمولاً تعداد حذفی‌ها خیلی بیشتر بود.

انتهای پیام 

دکمه بازگشت به بالا