سرنوشت شهاب سنگ جنجالی که بیل کلینتون را مجبور به کنفرانس خبری کرد چه شد؟/ عکس

در دهه 1990، پس از اینکه بسیاری از جمله بیل کلینتون به طرز مشکوکی گفتند که شواهدی از حیات در مریخ دارد، معلوم شد که این شهاب سنگ چیزی بیش از یک توده سنگ و آب نیست.

یک قطعه سنگ چهار میلیارد ساله که در سال 1984 در قطب جنوب یافت شد، پس از آنکه تیمی از دانشمندان به رهبری ناسا در سال 1996 گفتند که حاوی فسیل های میکروسکوپی از باکتری ها است، خبرساز شد.

نارضایتی‌های آن‌ها کلینتون را بر آن داشت تا یک کنفرانس مطبوعاتی فوری تلویزیونی در افتتاحیه برگزار کند، که به گفته او می‌تواند بینش مهمی از جهان ما ارائه دهد. او گفت: «پیامدها آنقدر گسترده و الهام‌بخش هستند که ممکن است تصور شود. این کشف که به برخی از قدیمی ترین سؤالات ما پاسخ می دهد، ممکن است به سؤالات دیگری پاسخ دهد که ممکن است مهمتر باشند.

بیل کلینتون از این ادعاها برای دریافت بودجه بیشتر برای برنامه فضایی ایالات متحده استفاده کرد. اما حتی در آن زمان، برخی از دانشمندان نسبت به یافته های ناسا تردید داشتند و می خواستند تحقیقات بیشتری انجام دهند. اکنون پس از دهه ها مطالعه دقیق این سنگ چهار پوندی به نتایج جالبی دست یافته اند.

در این مطالعه جدید، محققان مؤسسه علوم کارنگی در واشنگتن دی سی، نمونه های کوچکی از شهاب سنگ را مطالعه کردند و دریافتند که ترکیبات غنی از کربن در واقع نتیجه جریان نمک و آب نمک روی سنگ در مدت زمان طولانی است. . .

محققان دریافته اند که این سنگ در دوره مرطوب و اوایل دوره مریخ به دلیل دو برخوردی که در نزدیکی یک سنگ رخ داده و باعث گرم شدن سیاره و اطراف آن شده است، تشکیل شده است. برخورد سوم منجر به این واقعیت شد که به فضا پرتاب شد که در نهایت روی زمین فرود آمد و در سال 1984 در قطب جنوب کشف شد.

جامعه علمی مدت‌هاست که یافته‌های اولیه ناسا را ​​زیر سوال برده است، که نشان می‌دهد این ترکیبات آلی چیزی غیر از نشانه‌های حیات ایجاد می‌کنند.

در این مطالعه جدید، محققان از روش‌های جدیدی برای تجزیه و تحلیل کانی‌های موجود در شهاب‌سنگ‌ها استفاده کردند و دریافتند که این مواد با کانی‌های مار مانند مرتبط هستند. این ماده معدنی سبز تیره است که گاهی اوقات می تواند شبیه پوست مار باشد و با محیطی که زمانی مرطوب بود مرتبط است. همانطور که در بالا ذکر شد، مریخ اولیه در زمان تشکیل چنین شرایطی داشت.

محققان می‌گویند میلیاردها سال پیش، آب‌های زیرزمینی مریخ در حین حرکت در شکاف‌های سنگ، کره‌های کربنی کوچکی را تشکیل دادند که باعث شد برخی از دانشمندان در دهه 1990 باور کنند که شواهدی از حیات در مریخ باستانی وجود دارد.

به گفته آنها، همین فرآیند (حرکت آب از طریق شکاف ها) می تواند در زمین رخ دهد و می تواند به توضیح وجود متان در جو مریخ کمک کند.

یکی از فرآیندهایی که می‌توانست در مریخ اولیه اتفاق بیفتد، سرپانتینه‌سازی است که هنگام برخورد سنگ‌های آتشفشانی غنی از آهن یا منیزیم با آب در گردش اتفاق می‌افتد. این امر ماهیت معدنی آنها را تغییر می دهد و باعث تولید هیدروژن در سنگ می شود.

روش دیگری که می تواند باعث ایجاد چنین فرآیندی شود، کربن سازی است که در نتیجه واکنش سنگ ها با آب اسیدی حاوی دی اکسید کربن محلول رخ می دهد.

ترکیبات آلی کشف‌شده توسط تیم ناسا در سال 1996 احتمالاً زمانی به دست آمده‌اند که سنگ‌های آتشفشانی مریخ با آب نمکی که روی سنگ جریان می‌یابد واکنش نشان می‌دهند.

اندرو استیل، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: «پیشرفت در فناوری به ما کمک کرده است تا به نتایج جدیدی دست یابیم.

او گفت که او و تیمش که شامل دانشمندان آمریکایی، آلمانی و بریتانیایی می‌شود، می‌خواستند بفهمند واقعا چه اتفاقی افتاده است، که یک کشف بسیار هیجان‌انگیز در مورد مریخ است، و قرار نیست نتایج مطالعه اولیه را رد کنند.

به گفته استیل، تنها راه برای اثبات وجود حیات میکروبی در مریخ، آوردن نمونه هایی از مریخ به زمین و تجزیه و تحلیل آنها است.

مریخ نورد استقامتی ناسا نیز برای ماموریت مشابهی به مریخ فرستاده شد. این ماموریت دو هدف دارد. اولین هدف تحقیق برای درک محیط مریخ در گذشته و حال و همچنین قابلیت سکونت آن است. دلیل دوم جمع آوری نمونه هایی از خاک مریخ برای آوردن به زمین است. ماموریت دیگری که برای سال 2026 برنامه ریزی شده است، بازگرداندن لوله های آزمایش جمع آوری شده توسط فضانوردان استقامت به زمین برای بررسی جامع تر است.

دهانه جزر و مد، جایی که مریخ نورد استقامت در آن فرود آمد، 28 مایل (45 کیلومتر) طول دارد و حاوی رسوبات یک رودخانه قدیمی خشک شده است. دانشمندان بر این باورند که 3.5 میلیارد سال پیش دهانه جزر و مدی محل یک دریاچه بزرگ با دلتا بود. آنها بر این باورند که اگرچه آب دریاچه مدت هاست خشک شده است، اما ممکن است در جایی در دهانه یا دیوار نشانه هایی از زندگی گذشته وجود داشته باشد.

مریخ نورد Endurance که توسط دانشمندان و مهندسان ناسا به عنوان پیشرفته ترین مریخ نورد ناسا شناخته می شود، ابزارهای علمی بسیاری را برای انجام ماموریت های علمی خود حمل می کند که همگی پیشرفته ترین ابزار ناسا برای مطالعه سیارات هستند. مجموعه ای از تجهیزات علمی، مانند رادار برای نفوذ، طیف سنج برای مطالعه ترکیب خاک، چندین دوربین برای ثبت تصاویر پانوراما و نمای نزدیک از سطح مریخ با “استقامت”.

چین و ژاپن همچنین قصد دارند در دهه های آینده از سیاره سرخ بازدید کنند و نمونه های سنگ مریخ را برای مطالعه به زمین بازگردانند.

این سنگ کوچک که در 27 دسامبر 1984 توسط گروهی از شهاب سنگ های آمریکایی در قطب جنوب کشف شد، یکی از سنگ های مورد مطالعه در جهان است. این سنگ کوچک خاکستری مایل به سبز Allan Hills 84001 نامیده می شود زیرا این شهاب سنگ توسط گروهی از شهاب سنگ ها در 27 دسامبر 1984 در منطقه قطب جنوب به همین نام کشف شد.

دو دانشمند درگیر در یک مطالعه بزرگ ناسا با یافته‌های اخیر مخالفت کردند و آنها را “ناامیدکننده” توصیف کردند: کیتی توماس کپرتا و سیمون کلمت، محققان میدانی، ستاره‌شناسان مرکز فضایی جانسون در هیوستون، در یک ایمیل مشترک گفتند. همچنان به مشاهدات 1996 خود متعهد هستند.

46