آلودگی هوای مشهد به تهران نزدیک شد/ممکن است پایتخت آلودگی هوا شویم

دکتر ایمان فرهمندی در نشست تخصصی بررسی علل آلودگی هوا که در دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه فردوو مشهد برگزار شد، گفت: آلودگی هوا یکی از مهمترین معضلات مشهد و کلان شهرها است. ما با آلودگی های زیادی اعم از آب، خاک، نور و … مواجه هستیم اما آلودگی هوا نسبت به سایر آلودگی های ذکر شده حادتر است. اکنون با بحران آلودگی هوا مواجه هستیم.

رئیس کمیسیون ساخت، حمل و نقل و راهداری شورای اسلامی شهر مشهد ادامه داد: امسال 2 روز ناسالم برای همه مردم داشتیم. در حالی که پارسال فقط یک روز داشتیم و در سال قبل هیچ روز بدی برای همه گروه ها نداشتیم. روزهای هوای پاک هم کم شد و امسال 9-10 روز هوای پاک داشتیم.

وی بیان کرد: 2 موضوع در این زمینه حائز اهمیت است. منابع تولید آلودگی و راهکارهای مقابله با آلودگی هوا. بررسی فهرست آلاینده های هوای مشهد توسط دانشگاه صنعتی شریف انجام شد. منابع آلودگی در شهر به دو دسته منابع متحرک و منابع ثابت تقسیم می شوند. 64 درصد آلودگی هوا ناشی از منابع ثابت از جمله مسکونی، آموزشی، ساختمان ها، پمپ بنزین ها، پایانه ها، فرودگاه ها و راه آهن است که از نظر جغرافیایی ثابت هستند. 36 درصد آلودگی ناشی از منابع متحرک مانند اتومبیل و موتور سیکلت است.

فرهمندی ادامه داد: اگر آلودگی را به دو دسته حمل و نقل و غیرحمل ونقل تقسیم کنیم، آلودگی ایجاد شده در حوزه حمل و نقل حدود 72 درصد است. 28 درصد آلودگی در مناطق غیر عفونی است. 19 درصد آلودگی یعنی 80 درصد مناطق غیرحمل ونقلی توسط چهار نیروگاه مشهد تولید می شود. هشت درصد باقیمانده توسط سایر بخش ها مانند ساختمان های مسکونی و سایر صنایع تولید می شود.

وی تصریح کرد: این آمارها دو کارکرد اصلی دارد. اول شناسایی منابع و دوم پاسخ به این سوال که برای کاهش آلودگی چه کنیم؟ به عنوان مثال، اگر دمای محیط را 2 درجه در بخش خانگی کاهش دهید، تأثیر آلودگی عمومی هوا در شهر کم خواهد بود. این مقایسه به این معنی نیست که نباید در خانه پس انداز کنید. سهم آلودگی در خانوار کمتر از سوخت مصرفی است.

رئیس کارگروه سلامت و محیط زیست شورای شهر مشهد خاطرنشان کرد: بیش از نیمی از آلودگی هوای مشهد توسط 2 منبع آلاینده تولید می شود. یعنی این دو منبع آلودگی 55 درصد آلودگی هوا را تولید می کنند. اولین منبع، خودروهای شخصی هستند که 33 درصد آلودگی محیط زیست و تقریبا 6 برابر بیشتر از همه صنایع اطراف مشهد از جمله سیمان، آجر و ریخته گری را به خود اختصاص می دهند.

فرهمندی ادامه داد: منبع دوم چهار نیروگاه در اطراف شهر مشهد است. این چهار نیروگاه در مجموع 20 درصد از آلودگی مشهد را تولید می کنند. این نیروگاه ها بیش از نیاز مشهد برق تولید می کنند و آلودگی در نهایت بر شهر مشهد تاثیر می گذارد. این مازاد برق در مناطق دیگر مصرف می شود.

وی افزود: موضوع دیگر ترکیب آلاینده های هوا است. ما پنج آلاینده اصلی داریم که مهمترین و حجیم ترین آنها دی اکسید کربن است. این گاز ضرر کمتری دارد و به سرعت شهر را ترک می کند. ما دی اکسید کربن را فقط یک گاز گلخانه ای می دانیم، اما کلان مضر است و باید آن گاز را کاهش دهیم.

رئیس کمیسیون عمران، حمل و نقل و ترافیک جاده ای شورای اسلامی شهر مشهد گفت: چهار آلاینده عمده تاثیرگذار بر شهر شامل اکسیدهای گوگرد، اکسیدهای نیتروژن، مونوکسید کربن و ریزگردها است. از جمله این موارد، اکسیدهای گوگرد به صورت ترکیباتی که از رطوبت بدن خارج می شود و اسیدهای تشکیل شده مانند اسید سولفوریک آسیب زیادی به انسان و محیط شهری وارد می کند.

فرهمندی افزود: تقریبا تمام آلودگی های اکسید گوگرد مربوط به نیروگاه طوس و سایر نیروگاه هایی است که نفت کوره می سوزانند. آلودگی کل نیروگاه های مشهد 96 درصد است. کارخانه نفت توس و سایر نیروگاه ها گاز می سوزانند. معمولا در فصل زمستان که گاز در منازل می سوزد، نیروگاه ها به جای گازوئیل از آن استفاده می کنند.

وی ادامه داد: مصرف نفت کوره در 6 ماهه امسال نسبت به سال گذشته 50 درصد افزایش داشته است. در مقایسه با سال 96، سهم نیروگاه ها در آلودگی هوا بین 25 تا 30 درصد به دلیل افزایش مصرف نفت کوره افزایش یافته است.

فرهمندی گفت: نیروگاه ها می توانند به جای نفت کوره از گاز برای تولید کمتر اکسید گوگرد استفاده کنند. متاسفانه امروز گاز هم آلوده است. میزان گاز سوزی در نیروگاه ما بالاتر از حد استاندارد است و گاز ما برق کثیف تولید می کند.

وی با بیان اینکه قیمت اتوبوس های برقی دو برابر اتوبوس های دیزلی است، گفت: اتوبوس های دیزلی 50 تا 60 درصد کارایی بالاتری دارند و به طور کلی آلایندگی کمتری دارند. در نگاه کلان ما، برق، برق کثیف است. برق ما از منبع بسیار جدی آلاینده ها می آید. وقتی از این الکتریسیته کثیف در حمل و نقل استفاده می کنیم، تاثیر چندانی در کاهش آلودگی هوا ندارد. به هر حال، این می تواند باعث آلودگی بیشتر شود. سوخت گازوئیلی که در حمل و نقل استفاده می کنیم هر هفته پاس می شود و میزان گوگرد موجود در آن بررسی می شود. معمولا محتوای گوگرد بالاتر از حد معمول نیست و به طور کلی آلودگی کمتری نسبت به اتوبوس های برقی دارد. همچنین استفاده از سوخت دیزل ارزانتر است. اکنون هزینه یک اتوبوس دیزلی پنج میلیارد است، یک اتوبوس برقی – بیش از 10 میلیارد.

رئیس کارگروه سلامت و محیط زیست شورای اسلامی شهر مشهد گفت: ما به عنوان یک دستگاه پرورشی در شرق کشور بیشتر از دستاوردها بهره می بریم. بسیاری از مراکز دانشگاهی برای ما کار نمی کنند. بسیاری از مطالعات علمی اشتباه می کنند و مشکل را به درستی شناسایی نمی کنند. اگر مشکل را به درستی تشخیص ندهیم بعد از کار و تلاش زیاد به نتیجه عملی نخواهیم رسید.

فرهمندی گفت: در مورد آلایندگی نیروگاه ها می توان گفت در حوزه مدیریت شهری کاری از دست ما برنمی آید زیرا سوخت، نیروگاه و مدیریت آن مربوط به ما و دولت نیست. ما به عنوان نماینده مردم می توانیم مطالبه و مشکل را توضیح دهیم. مردم می توانند در این زمینه داستان ها و نشریات بنویسند و از استاندار و رئیس جمهور در این باره سوال کنند. فضای اجتماعی به حل این مشکل کمک می کند.

وی ادامه داد: در حوزه خودروهای سواری نمی توان روی کاتالیزور خودرو سرمایه گذاری کرد زیرا این موضوع در توان ما نیست اما می توانیم به بحث بازرسی که در حوزه مدیریت شهری است بپیوندیم. در سال جاری قراردادی با پلیس راهنمایی و رانندگی استان در خصوص بخشی از هزینه های پرداختی شهرداری برای جاده و بخشی مربوط به وظایف شهرداری از قبیل کنترل، نظارت، معاینه فنی، مجوزها و … به نام ماده 108 ق.م. قرارداد.

رئیس کمیسیون ساخت، حمل و نقل و ترافیک راهداری شورای اسلامی شهر مشهد افزود: امسال قرارداد ماده 108 نه به دلیل کارگری و حضور افسر، بلکه بر اساس عملکرد بسته می شود. . ؛ «یعنی مثلاً پولی که پلیس راهنمایی و رانندگی در حوزه بازرسی پرداخت می کند برای یک ساعت حضور کارمند نیست، بلکه بر اساس تعداد مراجعات پرداخت می شود. ما پول هدفمند می پردازیم و پول پلیس راهنمایی و رانندگی را پرداخت می کنیم. افسران برای انضباط جاده ای، کاهش مصرف سوخت و بهبود بهره وری حمل و نقل.

وی ادامه داد: اگر بخواهیم آلودگی هوا در حمل و نقل را کاهش دهیم باید زیرساخت های کافی داشته باشیم. همچنین باید اطلاعات و وسایل فرهنگی کافی و همچنین اطلاع رسانی در مورد تاثیر حمل و نقل بر آلودگی هوا و تاثیر آلودگی هوا بر سلامت جسمی، روحی و روانی افراد را در اختیار داشت. وقتی مردم می دانند چه خبر است، بسیاری از مردم الگوهای سفر خود را تغییر می دهند. تقریباً مانند فضای اجتماعی، دوچرخه سواران و عابران پیاده در شبکه های اجتماعی شکل می گیرند و رشد می کنند. چنین فضاهایی نیاز به تقویت دارند.

فرهمندی گفت: هر سفر اتوبوسی به شهر یازدهم همین سفر را با خودروی شخصی انجام می دهد که باعث آلودگی محیط زیست می شود. اگر مردم بدانند سفرهای ماشینی 10 برابر آلودگی دارد، علاوه بر خطر تصادف و پارک، از خودروی شخصی استفاده نمی کنند. با دانستن این موضوع، احتمالاً اکثر سفرها به حمل و نقل عمومی و غیره منتقل می شود.

وی خاطرنشان کرد: در آخرین مراحل می توان هزینه پارک خودرو را افزایش داد تا هزینه استفاده از خودروی شخصی افزایش یابد. شناسایی مناطق تردد و مناطق آلوده کننده هوا که اجازه ورود وسایل نقلیه آلاینده را نمی دهد ضروری است. بسیاری از هسته های مرکزی جهان پولی هستند و برای ورود به هسته مرکزی باید پول پرداخت کرد. در همان زمان، برای متعادل کردن این، حمل و نقل عمومی وجود دارد.

انتهای پیام/