آنچه باید درباره «کهیر» بدانید

عصر ایران با اشاره به “گام به سلامت” گفت: کهیر عبارت است از برجستگی های قرمز رنگ روی پوست که معمولاً با خارش شدید همراه است. کندوها در اندازه های مختلفی وجود دارند و می توانند ناگهان تشکیل شده و از بین روند و هر بار در جای دیگری ظاهر می شوند.

از نظر بالینی ، بیمار باید بیش از شش هفته در سال از این بیماری رنج ببرد تا مبتلا به كهیر مزمن شود. حتی با توجه به زمان هایی که ضایعات پوستی فروکش می کنند.

منشا دقیق این بیماری ناشناخته است ، اما متخصصان تشخیص داده اند که این درمان شامل کنترل واکنش آلرژیک است. به طور کلی ، آنتی هیستامین ها و تغییرات رژیم غذایی برای دستیابی به این هدف در نظر گرفته می شوند.

علائم کهیر مزمن

ضایعات پوستی قرمز بدون تمایل به ظاهر شدن در قسمت خاصی از بدن ، نشانه بارزی کهیر است. از طرف دیگر ، تغییر در ظاهر و اندازه های مختلف کهیر وجود دارد.

علائمی که در تشخیص بالینی کهیر مزمن در نظر گرفته می شود شامل موارد زیر است:

کهیر قرمز در هر قسمت از بدن

– اشکال متغیر کهیر در اندازه های مختلف با تصویر ظاهر و ناپدید شدن

تورم در برخی از مناطق پوست با ظاهر کهیر

ظاهر کهیر تحریک کننده مانند استرس یا قرار گرفتن در معرض گرما

– خارش شدید

کهیر مزمن و کیفیت زندگی

مطالعه ای در بیمارستان St Thomas’s انگلیس نشان داد که کهیر مزمن زندگی اجتماعی بیش از نیمی از بیماران مبتلا را تحت تأثیر قرار می دهد. علاوه بر این ، بیش از نیمی از این افراد احساس می کنند که مسئله زیبایی شناسی تأثیر منفی بر زندگی جنسی آنها دارد.

این وضعیتی است که کهیر مزمن می تواند بر زندگی کاری افراد نیز تأثیر بگذارد و منجر به عدم حضور آنها در محل کار شود.

یک حلقه اجتماعی نزدیک به افراد مبتلا به کهیر مزمن نقش بسیار مهمی دارد. این افراد نباید با اظهارنظرهایی روبرو شوند که عزت نفس آنها را تضعیف کند. همچنین افزایش بازخورد منفی می تواند احتمال التزام به درمان را کاهش دهد.

شرایط استرس زا می تواند کهیر مزمن را بدتر کند. حتی اعمالی مانند خراشیدن کهیر به دلیل اضطراب می تواند منجر به ضایعات پوستی شود که بعداً آلوده شوند.

درمان دارویی

یکی از اصول درمان کهیر مزمن ، تعیین داروهای ضد حساسیت است. در میان آنها آنتی هیستامین ها – یکی از رایج ترین ها.

از جمله آنتی هیستامین هایی که باعث خواب آلودگی می شوند عبارتند از:

– هیدروکسی زین

– داکسپین

– دیفن هیدرامین

در میان آنتی هیستامین های کمتر شناخته شده ، شاید بهترین شناخته شده لوراتادین باشد که در گروه فکسافنادین و سیتریزین قرار دارد.

اگر کهیر مزمن شامل التهاب شدید باشد ، پزشک ممکن است داروهای کورتیکواستروئید و داروهای ضد التهابی برای شما تجویز کند. به دلیل عوارض جانبی ، آنها داروهایی با کاربرد محدود و هدف خاص هستند. توصیه شده ترین نمونه این امر معمولاً پردنیزون است.

درمان های غیر دارویی

علاوه بر داروها ، اقدامات مهم غذایی برای بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به کهیر مزمن است. این اقدامات برای مقابله با علائم طولانی مدت طراحی شده اند.

اقدامات غیر دارویی برای کنترل کهیر مزمن شامل موارد زیر است:

از صابونی که طبیعی نیست و باعث تحریک پوست می شود خودداری کنید

– از مرطوب کننده ها برای مرطوب سازی پوست استفاده کنید

– برای جلوگیری از مالیدن پارچه به پوست ، لباس راحتی بپوشید

حتی در روزهای آفتاب در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید.

از تحریک کننده های آشکار خودداری کنید