علی ربیعی: یکی بود و همیشه هست!
دستیار رئیس جمهور در امور اجتماعی در یادداشتی نوشت: “در صورت مرگ مغزی ، هشت عضو حیاتی (شامل دو کلیه ، دو ریه ، کبد ، قلب ، روده و لوزالمعده) را می توان به جای دفن دفن کرد.” . یک مرد نجات یافته
متن یادداشت علی ربیع ، که وی به مناسبت روز ملی اهدای اعضای بدن به خبر روزانه تحویل داده است ، به شرح زیر است:
“جمعه ، 21 مه ، روز ملی اهدای عضو است. به یاد داشته باشید ، حتی لحظات نیز برای نجات جان انسانها مهم است. طبق آمار اعلام شده ، 25000 نفر در حال حاضر منتظر پیوند هستند. پیوندی که از طریق غلتک گذرگاه انجام می شود اما یک تغییر دردناک برای یک تعداد افرادی که منتظر پیوند هستند ، فرایندی که از اهدای اعضای بدن به افرادی که دچار مرگ مغزی نشده اند و هیچ اقدامی برای زنده ماندن انجام نداده اند ، نیاز به تلاش و آگاهی زیادی برای تصمیم گیری منطقی و انسانی دارد که به عزیزان اجازه می دهد بدن از دست رفته آنها در دیگری زنده بماند body: مرگ مغز فقط یک درصد مرگ را تشکیل می دهد و 99 درصد دیگر مرگ قلبی است.
مرگ مغزی ، مانند مرگ عادی ، نوعی مرگ جبران ناپذیر است. البته ، هنگام مرگ مغز ، ضربان قلب به دلیل انتقال مصنوعی اکسیژن به دستگاه رخ می دهد ، اما این وضعیت سرانجام به مدت دو هفته ادامه می یابد. بنابراین ، این دو هفته فرصتی است تا خانواده ها تصمیم سرنوشت سازی برای اهدای عضو بگیرند. راه حلی که می تواند به دیگران جان ببخشد. البته این مطمئناً برای خانواده ها یک تصمیم دشوار است ، اما می تواند خانواده ها را مجبور کند پس از مرگ عزیزانشان برای آنها جاودانگی ، خیرات نیکوکاری و اسامی جدید ایجاد کنند.
در صورت مرگ مغزی ، با اهدای جایگزین هشت عضو حیاتی (شامل دو کلیه ، دو ریه ، کبد ، قلب ، روده و لوزالمعده) می توان هشت زندگی را نجات داد. هشت زندگی ….
همچنین ، با انتقال از یک به 53 بافت و بافت هر فرد مبتلا به مرگ مغزی (به عنوان مثال قرنیه ، دریچه قلب ، تاندون و غیره) ، می توان افراد زنده را از معلولیت نجات داد.
اهدای عضو یک سنت خوب است که با فتواهای مذهبی نیز پشتیبانی می شود و می تواند به تعالی و انسان سازی ، بزرگتر کردن جامعه و افزایش زندگی عاطفی و از خودگذشتگی در بین مردم کمک کند.
این سنت حسنه مورد توجه مردم خیرخواه و خیرخواه ایران قرار دارد ، بنابراین ایران در حال حاضر رتبه نخست اهدای عضو را در تمام کشورهای آسیایی دارد.
شاخص جهانی اهدای عضو در ایران (یعنی تعداد اهدای عضو سالانه به ازای هر میلیون نفر) در ابتدا ، یعنی در سال 1379 ، 0.2 بود. در پایان سال 1998 این رقم به 14.3 رسید که با 70 برابر رشد در جهان مشهور شد و به همین دلیل ایران در آسیا رتبه اول را دارد.
ایران همچنین در اهدای عضو در رده سی ام جهان قرار دارد و از نظر تعداد پیوند کبد در جهان در رتبه اول و در پیوند کبد در ایالت کالیفرنیای آمریکا رتبه دوم را دارد.
تاکنون در بیست سال گذشته با موافقت حدود 900 خانواده در اهدا اعضای بدن پیوند داده شده و به زندگی برگشته و خانواده و جامعه حدود 70،000 بیمار نیازمند را در آغوش گرفته است. علاوه بر اینکه بیماران و خانواده هایشان را از درد و رنج بیماری رهایی می بخشد ، انجام پیوند در داخل کشور ما و ترک بیمار در سایر کشورها موجب ذخیره 1.000.000.000.000.000.000.000.000.000 شده است. ریال باید برای کشور در این سال ها ساخته شود.
در ایران سالانه تقریباً 5000 تا 8000 نفر بر اثر مرگ مغزی می میرند که نیمی از آنها پیوند اعضا دارند ، اما متأسفانه در نهایت 1000 خانواده یا حدود یک سوم خانواده ها از اهدای عضو راضی هستند و دو سوم خانواده ها نمی توانند اهدا کنند رضایت آنها سالانه منجر به دفن بیش از 7000 عضو پیوندی می شود. همزمان ، ما بیش از 25000 بیمار پیوندی در کشور داریم که در لیست انتظار اعضای مختلف هستند. جای تأسف است که 7 تا 10 نفر از آنها به دلیل کمبود عضوی پیوندی که بیش از سه هزار نفر در سال هستند ، روزانه تماس می گیرند.
در این مطالعه ، مهمترین دلایل نارضایتی خانواده ها از اهدای عضو ، عدم ایمان به برگشت ناپذیری مرگ مغزی و عدم شناسایی آن در مرگ نهایی و عدم نهادینه شدن فرهنگ اهدای عضو است. در جامعه.
بنابراین ، لازم است که آژانس ها و ادارات مختلف مسئول ، دانش و آگاهی بیشتری در مورد مرگ مغزی ایجاد کنند. در عین حال ، همه ما وظیفه داریم فرهنگ ایثار و نوع دوستی را از طریق اهدای عضو ترویج دهیم تا بتوانیم باور کنیم که فقط از طریق اهدای عضو تاریخ همه ما در این کره خاکی به زیبایی تمام می شود: “این بود یکی و همیشه هست. “
انتهای پیام