تشکیلات دفاعی استان ایلام در آغاز جنگ چگونه شکل گرفت؟

«محمدتقی قاسمی» با حضور در خبر روزانه اظهار کرد: شاید کمتر کسی این موضوع را بداند که جنگ تحمیلی در استان ایلام، زودتر از ۳۱ شهریور شروع شد و در ایلام نیز به پایان رسید.

وی ادامه داد: جبهه مهران در خردادماه ۱۳۵۹ مورد تهاجم توپخانه‌های دشمن قرار گرفت و ارتفاعات میمک ۲۰ شهریور ۱۳۵۹ توسط دشمن مورد هجوم قرار گرفت و سقوط کرد.

فرمانده اسبق سپاه امیرالمومنین (ع) استان ایلام گفت: در آن زمان انقلاب اسلامی ایران تازه پیروز شده بود و اوضاع و شرایط ایران چندان مساعد نبود و دشمن با سوء‌استفاده از این موقعیت، جنگ را علیه ایران شروع کرد.

وی خاطرنشان کرد: در آن زمان تنها مردم ایلات و عشایر استان ایلام بودند که در جبهه‌ها و دفاع از مرزهای ایران اسلامی حاضر شدند و از سایر استان‌ها هیچ نیروی کمکی نداشتیم، مدتی بعد، با فراخوان روحانیون خصوصاً آیت‌الله حیدری ایلامی و سپاه پاسداران هر یک از مناطق مختلف گرمسیری به یک ایل از استان سپرده شد.

این فرمانده دوران دفاع مقدس ادامه داد: در آن زمان بر این مبنا شروع به تشکیل محورهای عملیاتی کردیم و محورهای بینا، بیجار، میمک، کانی‌سخت، کولگ، شورشیرین، گلان و کنجان‌چم، ترشابه، چنگوله و دهلران همه محورهای تشکیل شده هستند که فرماندهان آنها نیز مشخص شد.

قاسمی عنوان کرد: کم‌کم نیروهای کمکی به استان ایلام رسیدند به طوری که در آن زمان ۲۰۰ نیروی افغانی نیز به جبهه ایلام آمدند و محل خدمت آن‌ها منطقه «گلان» و «کنجانچم» مهران بود که سخت‌ترین منطقه عملیاتی نیز بود، تعدادی از همین مجاهدان افغانی نیز به شهادت رسیدند.

وی با اشاره به اینکه ۵۰ عملیات چریکی در محورهای دفاعی استان ایلام انجام شده است، گفت: اولین عملیات آفندی در ۲ مهرماه ۱۳۵۹ در جبهه «میمک» در منطقه «تنگ بینا» انجام گرفت، در این عملیات ۲۶ نیروی عراقی اسیر شدند، این اولین اسرای عراقی بودند که توسط رزمندگان استان ایلام اسیر شده که باعث زنگ خطری برای دشمن بعثی شد.

این فرمانده دوران جنگ تحمیلی تصریح کرد: در ۲۶ شهریور ۱۳۶۱ ما شروع به ساماندهی نیروها در قالب تیپ و گردان کردیم، تا قبل از آن فعالیت‌های دفاعی ما حول محورهایی بود که به آن اشاره کردیم، محورها تخلیه شدند و در اختیار تیپ یک الله‌اکبر ارتش قرار گرفتند. نیروها را به منطقه «بانروشان» فرستادند و در آنجا نیروهای سپاه تحت عنوان تیپ مستقل ۱۱۴ امیرالمومنین (ع) سازماندهی شدند.

قاسمی ادامه داد: بعد از عملیات فتح المبین، گردان ۵۰۵ دهلران در اردیبهشت ۱۳۶۱ در سپاه دهلران با فرماندهی شهید امینیان شکل گرفت.

وی ادامه داد: عملیات والفجر ۳ در مرداد سال ۱۳۶۲، در منطقه مهران اولین عملیات آفندی بود که تیپ امیرالمومنین (ع) در آن حضور فعال داشت، همچنین عملیات دوم ما در بهمن‌ماه سال ۱۳۶۲ با عنوان والفجر ۵ با پشتیبانی عملیات خیبر و در منطقه چنگوله انجام شد که دومین عملیات آفندی این تیپ بود.

این فرمانده دوران جنگ تحمیلی اظهار کرد: در آن زمان اصرار ما بر این بود که با سه گردان خط شکن در عملیات شرکت کنیم که در آن زمان فرماندهان این موضوع رد می‌کردند و در نهایت با دو گردان خط شکن شرکت کردیم و در عملیات والفجر سه، ۱۲۰ شهید تقدیم کردیم و در آن زمان متوجه شدیم که علت مخالفت فرماندهان چه بوده است و اینکه چرا گردان‌های خط شکن شهدای زیادی تقدیم می‌کنند.

وی در خصوص مظلومیت‌های رزمندگان ایلام در این دوران نیز گفت: افتخار این استان این است که در اوج جنگ تحمیلی، طولانی‌ترین مرز را با کشور عراق داشته است و توانسته یک تیپ مستقل را تشکیل دهد، همچنین تمام کادر فرماندهی این تیپ از بچه‌های استان ایلام بوده‌اند و فقط یک فرمانده غیربومی داشتیم، کادر این تیپ با ۱۲ نفر شروع به کار کرده است. در خصوص مظلومیت بچه‌های ایلام نیز باید گفت که با وجود تمام این مسائل و کمبود امکانات توانستند بزرگترین عملیات پدافندی را در منطقه انجام دهند.

قاسمی ادامه داد: نکته دیگر این است که تیپ استان چندین بار بین دو قرارگاه دست به دست شد و این باعث ایجاد مشکلاتی برای ما شده بود، جابجایی ما بین قرارگاه کربلا و نجف بود، این اوج مظلومیت بچه‌های ایلام بود، بعد از مدتی دوباره به ما گفته شد که شما تحت امر قرارگاه قدس هستید، به هر حال ما تا اسفند ماه سال ۱۳۶۵ انجام وظیفه کردیم که در نهایت تبدیل به لشکر شدیم. ما همزمان با ۷ گردان در منطقه مهران پدافند می‌کردیم و با ۵ گردان در شمال عراق عملیات آفندی انجام می‌دادیم، یعنی همزمان لشگر امیرالمومنین(ع) دو ماموریت انجام می‌داد.

وی تصریح کرد: از افتخارات مردم استان ایلام نیز می‌توان به این اشاره کرد که در اوج جنگ توانستند یک لشکر آفندی _ پدافندی تشکیل دهند، تیپ در اسفند سال ۱۳۶۵ به لشکر ۱۱ امیرالمومنین(ع) تبدیل شد.

این فرمانده دوران دفاع مقدس اضافه کرد: بچه‌های ما چون تجربه کافی را داشتند به راحتی در مناطق کوهستانی حاضر می‌شدند و با وجود تمام سختی‌ها به کار خود ادامه می‌دادند.

وی در پایان گفت: هر یگانی که در عملیات شرکت می‌کند باید استقلال خود را حفظ کند و توان پشتیبانی نیروهای خود را داشته باشد.

انتهای پیام