شکار کوسه های سرچکشی؛ صید ضمنی یا تجارت سودآور؟!
تصاویر منتشر شده از کوسه های شکار ، معروف به گونه های در معرض خطر ، این سوال را مطرح می کنند که به گفته برخی مقامات ، این شکار ضمنی بوده یا پشت شکار تجاری بوده است. دروغ گفتن سودآور است؟
به گزارش خبر روزانه ، آبهای لاجورد خلیج فارس سالهاست که به دلیل تنوع آبهای ماکائو و غیر ماکولار مورد توجه بسیاری از صیادان مجاز و غیر مجاز قرار گرفته است. توجه ، که گاه منجر به انقراض بعضی از گونه های آبزیانه می شد ، مؤسسات ذیربط را وادار کرد که صید برخی گونه های آبزی را در مواقع مشخص ممنوع اعلام کنند ، به گونه ای که این گونه های ارزشمند آب های جنوبی برای همیشه از بین می رود. خلیج بسته نیست.
اگرچه بسیاری از کارشناسان و مسئولان بارها هشدار داده اند که برخی از گونه های ماهی در معرض خطر انقراض قرار دارند و شکار آنها می تواند این روند را تسریع کند ، اما به نظر می رسد این داستان به پایان نرسیده و تصاویر منتشر شده شکار چندین کوسه جستجو در فضای مجازی در روزهای اخیر است. همچنین شواهدی از این ادعا است. تصاویر شرح داده شده توسط مدیرکل دفتر حفظ و بهبود منابع دریایی شیلات ایران.
در مصاحبه با خبر روزانه ، رضا شاهی فر خاطرنشان کرد: آنچه که این روزها در خبرها و در فضای مجازی منتشر شده است ، نگرانی عمومی را بین کارشناسان و اپراتورهای دلسوز نشان می دهد و مبنای خاصی برای یک رویداد خاص ندارد. وی اظهار داشت: در این اخبار عکسهای مربوط به کوسه چکش چوبی دیده می شود که البته این عکس از سالها قبل است. در منطقه ما چهار کوسه جستجو وجود دارد که همه در لیست اتحادیه جهانی حفاظت IUCN قرار دارند.
وی افزود: به عنوان یک اصل فنی ، ماهیگیری برای انواع گونههای آبزی همیشه همراه با صید تعدادی از گونه های ناخواسته است که به ماهیگیری ضمنی معروف است. در برخی از روش های ماهیگیری در جهان ، ماهیگیری ضمنی بسیار بالاتر از صید هدف و حتی تا 80٪ از ترکیب صید است. به طور کلی ، صید صفر عملاً غیرممکن است ، زیرا وقتی وسایل ماهیگیری وارد عملیات ماهیگیری می شود ، گروه های مختلفی از ماهی های آبزی همزمان همزمان یکدیگر را گرفتار می کنند.
این مقام شیلات گفت: “یكی از مهمترین اهداف سازمان غذا و كشاورزی (فائو) و همچنین سازمان های بین المللی منطقه ای ، كاهش صیادات صمیمی است كه سهواً در سبد ماهیگیری ماهیگیران گنجانده شده است.” در همین راستا ، ایران شیلات ، عضو سازمان غذا و کشاورزی منطقه ای RECOFI (FAO) در خلیج فارس و دریای عمان ، IOTC یا کمیسیون تن ماهی اقیانوس هند و همچنین توافق نامه سازمان ملل در مورد گزارش مهاجرین و ماهی های دو شکار ، گزارش دوره ای گزارش های خود را در مورد چگونگی و تا چه اندازه ماهی کوسه به طور ضمنی توسط این سازمان ها گرفتار می کند و در جلسات مربوطه حضور مؤثر دارد. همچنین بازدیدهای این سازمان های بین المللی در مورد چگونگی مدیریت ماهیگیری کشور ، که اغلب مطلوب و مناسب است ، انجام می شود و کمتر از 1 درصد صید ضمنی کوسه در فعالیت های ماهیگیری نشانگر این واقعیت است.
شیوع ماهیگیری کوسه در سالهای اخیر
شاهیار در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: متأسفانه در سالهای اخیر به دلیل مشکلات اجتماعی و بیکاری در جامعه و همچنین به رسمیت شناختن برخی بازارهای هدف برای تجارت ، صید غیرقانونی کوسه ها از جمله کوسه ها معمول شده است. ” در حال حاضر ، تعداد شناورها یا شناورهای ناشناس که بدون مجوز صید فعالیت می کنند (حدود سال 1981) از تعداد کشتی های رسمی و دارای مجوز در کشور فراتر رفته است و عملا کنترلی بر حرکت و عملکرد آنها وجود ندارد. اصولاً این کشتی ها تحت نظارت و نظارت هر سازمان یا بدن نیستند و بدون کنترل و نظارت در دریا حرکت می کنند.
به گفته وی ، در فرایند تهیه قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب سال 1392 (که در سال 2015 اصلاح شد) ، سازمان شیلات ایران تلاش کرد که کالاهای حاصل از فعالیت های غیرمجاز ماهیگیری را در لیست کالاهای تحت پوشش درج کند. توسط این قانون لازم به ذکر است که این اتفاق در عمل نیفتاد و فقط ماهیان خاویاری و خاویار تحت پوشش این قانون قرار گرفتند و متأسفانه در دادگاه ها به طور کلی از آنها استناد نمی شود.
مدیرکل دفتر حفظ و بهسازی منابع دریایی شیلات ایران در پاسخ به این پرسش که چرا با وجود خطرات زیادی که برای جمع آوری و فروش این ماهی ها وجود دارد ، برخی هنوز دنبال کوسه هستند؟ وی گفت: “واقعیت این است که اگر شخص یا اشخاصی بتوانند کوسه هایی را که به طور تصادفی و ناخواسته در یک شبکه ماهیگیری صید شده اند جمع کنند و باله های خود را صادر کنند ، می توانند با سود غیرقانونی تجارت کنند.” دادن. به عبارت دیگر ، گوشت ، باله ، کمکهای مالی و لاشه این ماهیان بازار زیادی در کشور ندارد ، بنابراین سودجویان به دنبال تجارت غیرقانونی در باله کوسه هستند که بازار اصلی آن کشورهای آسیای شرقی است.
هزینه صید غیرقانونی کم است و هیچ عامل بازدارنده ای در کار نیست
وی افزود: به نظر می رسد با توجه به مشکل بیکاری و معیشت در کشور به ویژه در مناطق ساحلی ، دسترسی به منابع طبیعی از جمله آبزی پروری ساده ترین و کم هزینه ترین راه برای درآمدزایی است. از طرف دیگر ، به نظر می رسد که به دلیل مشکلات اقتصادی و اجتماعی ، اراده سیاسی کشور با چنین فعالیت هایی مقابله نمی کند ، به گونه ای که اگر چنین ماهیگیران دستگیر شوند و کشتی های آنها توقیف شود ، این افراد به راحتی و با حداقل مجازات می شوند. جریمه و در اسرع وقت زمان آزاد و شناور آنها برداشته می شود و آنها به چرخه فعالیت های غیرمجاز ماهیگیری باز می گردند. به عبارت دیگر ، هزینه صید غیرقانونی و جرم قتل حیوانات آبزی آنقدر کم و کم است که هیچ قدرت بازدارنده ای برای متخلفان قانون ندارد. بنابراین ، این منابع خدادادی همیشه در معرض حمله و خطر قرار دارند و مشکل بزرگتر از زمانی آغاز می شود که این اقدامات توسط سودجویان ساماندهی و هدف قرار گیرد.
سود اصلی تجارت سیاه به سودجویان می رود
شاهیار افزود: بدیهی است که ساماندهی فرایند تولید غیرقانونی و تجارت ماهیان خاویاری در شمال کشور یا برخی از آبزیان با ارزش در جنوب کشور مانند کوسه ها از مرحله صید غیرقانونی گرفته تا فرآوری ، بسته بندی ، انبار ، حمل و نقل.” بازاریابی و صادرات فرآیندی نیست که بدون سازماندهی انجام شود و بدون شک تکمیل این چرخه در حد صیادان صیادان کوچک نیست و نیست ، و پیش بینی می شود سود اصلی این نوع مشاغل سیاه باشد. به سودجویان خواهد رفت
آژانس حفاظت از محیط زیست واحد دریایی ندارد
وی در پایان گفت: پتانسیل واحدهای تخصصی حفاظت سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان شیلات ایران در برخورد با این نوع تخلفات کم است و آنها قادر به مقابله با این میزان حملات نیستند ، به طوری که حتی آژانس حفاظت از محیط زیست واحد دریایی وجود ندارد از این رو لازم است از ظرفیت های دیگر در کشور اعم از واحدهای نظامی ، انتظامی و امنیتی و همچنین ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ستاد ارزی استفاده شود و لازم برای مقابله با فعالیت های غیرمجاز در زمینه ماهیگیری ، فرآوری و آبزی پروری به همراه سایر افراد. ماموریت های مهم آنها در اولویت قرار گرفته است و با هم افزایی امکانات موجود ، سیاست مقابله با فعالیت های غیرمجاز ماهیگیری برای محافظت از منابع آبزی و پایداری آن مشاغل موجود در این زمینه باید به یک وظیفه عمومی تبدیل شود.
انتهای پیام