چند قدم تا زندگی در سیاره “زهره” مانده است؟

نقل از طبیعتلئوناردو تستی ، ستاره شناس در رصدخانه اروپای جنوبی در گارچینگ ، آلمان گفت: “اکنون که فسفین پیدا کردیم ، باید بفهمیم که آیا این واقعاً نشانه زندگی است.”

در تاریخ 14 سپتامبر ، دانشمندان اعلام کردند که با استفاده از توده بزرگ آتاکاما در شیلی و تلسکوپ جیمز کلرک مکسول در هاوایی ، حدود 55 کیلومتر بالاتر از سطح زهره ، فسفین را در جو ونوس پیدا کرده اند. داده های رادیویی نشان می دهد که نور توسط طول موج های میلی متر مربوط به غلظت فسفین 20 قسمت جوی در هر میلیارد ، جذب می شود.

متخصصان نجوم ، فسفین (ترکیبی سمی از هیدروژن و فسفر) را به عنوان علامت احتمالی حیات در سایر سیارات شناسایی کرده اند. جالب است بدانید که فسفین توسط برخی موجودات روی زمین نیز تولید می شود.

کلارا سوزا-سیلوا ، اخترفیزیکدان مولکولی در انستیتوی فناوری ماساچوست در کمبریج ، نویسنده مشترک مطالعه فسفین ، گفت: “خوشبختانه زندگی بی هوازی فسفین کاملاً تولید می شود.” اما این گاز باید در فضای سخت و اسیدی زهره تجزیه شود.

این امر محققان را به این نتیجه رسانده است که باید مکانیزم دوباره پر کردن گاز وجود داشته باشد که به تولید بیولوژیکی یا فرآیند شیمیایی ناشناخته ای اشاره داشته باشد که دانشمندان هنوز توضیح نداده اند. محققان به طور آزمایشی پیشنهاد کرده اند که در نواحی جو که فسفین واقع شده است – به دور از فشار و دمایی که سطح سیاره را تهدید می کند – برخی از میکروب های موجود در هوا می توانند زنده بمانند.

قبل از بررسی جدی این احتمال ، دانشمندان می خواهند دریابند كه آیا واقعاً فسفین در ناهید وجود دارد ، زیرا برخی از محققان هنوز مشكوك و قانع نشده اند.

متیو پاسک ، بیوشیمیست فضایی از دانشگاه فلوریدا جنوبی در تامپا ، گفت: “این شک و تردید تا حدی به این دلیل است که محققان فقط یک خط جذب فسفین را در داده های خود شناسایی کرده اند ، بنابراین سایر محققان باید این موضوع را تأیید کنند.” باغها

اکنون ستاره شناسان امیدوارند که این مورد را با تلسکوپ های دیگر روی زمین ردیابی کنند. جیسون دیتمن ، دانشمند سیاره ای در انستیتوی فناوری ماساچوست که قصد دارد مشاهدات خود را با همکاری سوزا-سیلوا انجام دهد ، گفت: “ما از دو ابزار استفاده خواهیم کرد.” یکی از این ابزارها در تجهیزات تلسکوپ مادون قرمز ناسا در هاوایی است. ابزار دیگر رصدخانه مادون قرمز نجارای نجومی Stratospheric.

رصدخانه استراتوسفر مادون قرمز ، معروف به SOFIA ، نام رصدخانه هوایی است. این رصدخانه که به طور مشترک در اختیار مرکز هوافضای آلمان و ناسا است ، بر روی یک بوئینگ 747 SP نصب شده و مجهز به یک بازتابنده 2.5 متری است که برای رصد آسمان در محدوده 1 تا 655 میکرومتر طراحی شده است.

مشاهدات در طیف مادون قرمز و سایر طیف ها به دانشمندان اجازه می دهد تا به دنبال سایر خطوط جذب مرتبط با فسفین باشند و راهی برای تأیید وجود آنها پیدا کنند. آنها همچنین می توانند اطلاعات بیشتری در مورد محل قرارگیری فسفین و نحوه تغییر سطح آن در طی روزها و هفته ها ارائه دهند. دیتمن و دیگر محققان امیدوار بودند که در ماه ژوئیه سال 2020 زهره را ببینند ، اما شیوع ویروس تاج وی را به تأخیر انداخت.

دیتمن گفت: “ما امیدواریم كه در آینده اطلاعات جدیدی بدست آوریم.”

دانشمندان علاوه بر مطالعه زمین ، برای مطالعه سایر سیارات نیز بسیار تلاش کرده اند. در ماه های آینده سه پرواز نزدیک ونوس برنامه ریزی شده است. این مأموریت ها شامل فضاپیمای BepiColombo آژانس فضایی اروپا (ESA) و آژانس اکتشاف هوافضای ژاپن که به دور عطارد می چرخد ​​و Solar Arbiter و NASA Parker’s Solar Orbiter آژانس فضایی اروپا به سمت خورشید حرکت می کنند. آنها هستند ، خواهند شد.

مشاهدات این فضاپیما مفید است زیرا محدود به جو زمین نیست. با این حال ، باید توجه داشت که این کاوشگرها برای مشاهده سیاره هایی مانند سطح عطارد یا خورشید طراحی شده اند ، بنابراین مشخص نیست که آیا آنها به اندازه کافی حساس هستند تا بتوانند فسفین را در جو ونوس تشخیص دهند.

Bipolombo در ماه اکتبر و به احتمال زیاد در ماه آگوست آینده با دستگاه مادون قرمز خود شانس کمی برای تشخیص گاز در یک پرواز نزدیک خواهد داشت. کاوشگر خورشیدی پارکر همچنین می تواند با استفاده از دستگاهی که برای مطالعه ذرات خورشیدی طراحی شده است ، این گاز را تشخیص دهد.

نور راوافی ، اخترفیزیکدان آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز در مریلند که دانشمندی در پروژه پارکر است ، گفت: “بعید است ، اما من کاملاً آن را رد نمی کنم.”

این فضاپیما در حال حاضر به دور ونوس در مدار است و این کاوشگر Akatsuki یا Venus یا Planet-C است ، یک کاوشگر فضایی که برای مطالعه جو ونوس مورد حمله آژانس اکتشاف هوافضا ژاپن قرار دارد.

کاوشگر ژاپنی در سال 2015 وارد مدار ناهید شد و اکنون در حال بررسی وضعیت آب وهو است و به دنبال یک آتشفشان است. اگرچه این کاوشگر فاقد ابزار دقیق مورد نیاز برای ردیابی مستقیم فسفین است ، اما می تواند از راه های دیگر به دانشمندان کمک کند.

تاکهیکا ساتو از آژانس تحقیقات هوافضای ژاپن و یک دانشمند پروژه گفت: “جو و ابر اساس زندگی هستند.” ما می توانیم در این مورد اطلاعاتی ارائه دهیم.

شاید امیدوار کننده ترین مأموریت هایی باشد که اکنون در حال توسعه هستند و می توانند برای شناسایی بهتر فسفین مورد استفاده قرار گیرند. ج اف. هلبرت از مرکز هوافضای آلمان ، که یکی از اعضای تیم پکن کلمبو است ، گفت که افتتاحیه توسعه این نوع مأموریت ها را در اسرع وقت تشدید می کند.

سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) مدارگردی را روی ناهید به نام شوکرایان -1 دارد که قرار است در سال 2025 پرتاب شود. سازمان تحقیقات فضایی هند به درخواست مجله Nature برای اظهارنظر در مورد برنامه های خود برای زهره پاسخ نداد. اما سانجی لیما ، دانشمند سیاره ای از دانشگاه ویسکانسین-مدیسون گفت که سازمان تحقیقات فضایی هند وقت زیادی برای تجدیدنظر در ابزارهای خود دارد. اشتباه بزرگی در صورت از دست دادن این فرصت.

ایالات متحده و اروپا همچنین در حال بررسی مأموریت هایی به ناهید هستند که می توانند داده های مفیدی درباره زیستگاه این سیاره یا حتی جستجوی مستقیم علائم حیات فراهم کنند.

سو اسمرکار از موتور جت و محقق ارشد ناسا در مأموریت VERITAS پیشنهادی ناسا ، که علائم حیاتی را کنترل می کند ، گفت: “Viritas صدها پوند جرم پرتاب اضافی دارد که ناسا می تواند از آن استفاده کند.” برای ساخت فضاپیمای کمکی کوچک که برای این منظور طراحی شده استفاده کنید.

“VERITAS” مخفف “توانایی انتشار ونوس ، مهندسی رادیو ، تداخل سنجی رادار کامپوزیت ، توپوگرافی و طیف سنجی” است. به توانایی انتشار یا انتشار ماده ای ، توانایی انتشار تابش از طریق سطح جسم گفته می شود. این توانایی انتشار تابش خاصیت ماده ای است که نسبت انرژی ساطع شده از یک ماده به انرژی ساطع شده از یک جسم سیاه در همان دما را بیان می کند. رادار تداخل دیافراگم مصنوعی ، همچنین به عنوان InSAR یا IfSAR شناخته می شود ، یک روش راداری در نقشه برداری و سنجش از دور است که از تداخل سنجی برای ارسال و دریافت امواج فاز استفاده می کند. به شما امکان می دهد یک مدل سه بعدی از سطح ایجاد کنید.

گفته می شود که این ماموریت ارزان است و دو سال به طول خواهد انجامید. در طی این مأموریت ، فضاپیمای ترایدنت ماهواره ای را در مدار ونوس قرار می دهد که قادر خواهد بود تجزیه و تحلیل دقیق سطح سیاره را انجام دهد. هدف اصلی این مأموریت ، تحت هدایت آزمایشگاه حرکت ناسا ، درک تفاوت ها و شباهت های میان زهره و زمین است. این فضاپیما به چندین حسگر مجهز شده است که می تواند یک نقشه توپوگرافی سه بعدی از ناهید ایجاد کرده و فعالیت تکتونیکی و آتشفشانی این سیاره را مطالعه کند. علاوه بر این ، می تواند دمای سیاره و میدان گرانشی آن را نیز اندازه گیری کند.

پاسک در پایان گفت: “شبیه سازی اکنون پاسخ منطقی است.” بیشتر شیمی که ما به زمین ارائه می دهیم تحت تأثیر آب است. در ونوس اینطور نیست. بنابراین آزمایشات زیادی در حال انجام است که هیچ کس قبلاً آنها را انجام نداده است. پاسک گمان می کند که فسفین روی ونوس وجود زیست شناسی را به جای یک فرآیند شیمیایی ناشناخته نشان می دهد.

وی افزود: “من فکر می کنم این امکان وجود دارد ، اما من در آن شک دارم.” فقط داده ها می توانند این معما را حل کنند.

2323

دکمه بازگشت به بالا