مجهزترین نسخه مزدا 3 از چه امکاناتی بهره میبرد؟

مزدا ۳ تیپ ۴ بهمن موتور

مزدا ۳ نیو پرآپشن تر است یا کیا سراتو آپشنال سایپایی؟ در کلاس سدان های سگمنت C یا همان خودروهای کامپکت خانوادگی، کدام یک از این دو می تواند بیش تر نیازهای خریداران را پاسخ‌گو باشد؟

مزدا ۳ نیو تا امروز در ۴ تیپ مختلف از سوی بهمن موتور روانه بازار شده است. تیپ ۴، آخرین و مجهزترین تیپ مزدا ۳ است که در بازار یافت می شود. کیا سراتو ابتدا به صورت وارداتی با طیف مناسبی از آپشن های رفاهی و ایمنی وارد بازار ایران شد. پس از توقف تولید این نسل و ورود نسل جدیدش به کشور، شرکت سایپا تازه مونتاژ همان نسل قدیمی را آغاز کرد. سراتوهای سایپایی ابتدا در دو تیپ ۱۶۰۰ سی سی دنده ای و ۲۰۰۰ سی سی اتوماتیک به بازار آمدند. چندی بعد سایپا با شنیدن انتقادات نسبت به کمبود امکانات سراتوهای مونتاژی، نسخه آپشنال را به سبد تولید خود اضافه کرد. سراتو آپشنال توانست فاصله تجهیزاتی خود با رقبا را تا حد خوبی کاهش دهد، اما هنوز هم نسبت به نسخه وارداتی، که توسط شرکت اطلس خودرو وارد می شد، امکانات کم تری داشت. مزدا ۳ تیپ ۴ و کیا سراتو آپشنال دو رقیب مستقیم برای هم در بازار ایران به شمار می روند.

رفاهی: برتری جزئی مزدا

تیپ ۴ مزدا ۳ نیو هم که از هر نظر نسبت به تیپ های ۱، ۲ و ۳، کامل تر است. کروز کنترل به صورت فابریک در این خودرو نصب شده است. سراتو سایپایی هم در نسخه آپشنال از کروز کنترل برخوردار است. یکی از نقدهایی که به گروه بهمن وارد بود را عدم نصب سنسورهای دنده عقب برای مزدا ۳ می دانستند. واقعاً برای یک خودروی چند صد میلیونی مایه تأسف بود که چنین آپشن ساده ای را نداشته باشد! خوشبختانه از سال ۱۳۹۷ به بعد، بهمنی ها به خودشان آمدند و سنسورهای پارک عقب را به مزدا ۳ اضافه کردند. اما سراتو آپشنال ۲.۰ لیتری اتوماتیک از همان ابتدا همراه با سنسورهای پارک عقب به دست خریداران رسید. سنسور باران از دیگر آپشن های خوب مزدا ۳ است که سبب می شود هنگام بارندگی، برف پاک کن ها به شکل اتوماتیک آغاز به کار کنند. سراتو سایپایی حتا در نسخه آپشنال هم فاقد این سنسور است. البته که چنین آپشن هایی بیش تر جنبه فانتزی دارند تا کاربردی! سنسور نور هم مجموعه سنسورهای مزدا ۳ را کامل می کند و به محض تاریک شدن هوا، چراغ ها را روشن کرده تا روشنایی محیطی لازم، تأمین گردد.

• کیا سراتو آپشنال سایپا
• مزدا ۳ تیپ ۴ بهمن موتور

• مزدا ۳ تیپ ۴ بهمن موتور
• کیا سراتو آپشنال سایپا

فرمان مزدا ۳ از نوع الکتروهیدرولیک است. الکتروهیدرولیک سیستمی نسبتاً منسوخ در جعبه فرمان به شمار می رود که از نظر عملکرد، مابین فرمان های هیدرولیک و برقی قرار می گیرد. هرچه که هست، نرمی فرمان مزدا ۳ را می توان معقول دانست. غربیلک آن هم خوش دست و اسپرت طراحی شده و مزین به روکش چرمی است. نکته مثبت این غربیلک، افزون بر وجود کلیدهای کنترل سیستم صوتی، وجود پدال های شیفتر دنده در پشت آن است که حس رانندگی اسپرت با خودرو را تقویت می کنند. در سراتو از جعبه فرمان هیدرولیک سنتی استفاده شده است که اگرچه قابل مقایسه با فرمان های الکتریکی نیست، اما در نوع خودش، نرمی و دقت خوبی دارد. جالب این جاست که فرمان سراتو هم مانند مزدا از روکش چرمی، دکمه های کنترل صوتی و حتا پدال های شیفتر دنده برخوردار است. پدال های شیفتر دنده پشت فرمان برای خودرویی در این کلاس، واقعاً آپشن جذابی به شمار می روند. یکی دیگر از کمبودهای مهم مزدا ۳ نیو که تا پیش از سال ۹۷ در این خودرو حس می شد، فقدان نمایشگر لمسی برای سیستم صوتی بود. این نمایشگر به همراه دوربین عقب و سامانه نویگیشن، به صورت فابریک به مزدا ۳ های تیپ ۴ اضافه شدند. نویگیشن یا همان سیستم رهیاب، امروز نقش مهمی در کمک به راننده برای مسیر یابی دارد. درباره دوربین دید عقب هم که نیاز به توضیح ندارد و آپشنی محبوب برای ما ایرانی هاست. سراتو هم در نسخه های غیرآپشنال، فاقد نمایشگر چندرسانه ای بود، اما سایپا با افزودن این آپشن به خودرو، مشتریان بیش تری را به سمت آن کشاند. نمایشگر سراتو هم از نوع لمسی است و نویگیشن و دوربین دنده عقب را پشتیبانی می کند. لازم به ذکر است که سایپا در نسخه آپشنال، صفحه کیلومتر سوپرویژن را که در مدل های وارداتی سراتو به شکل استاندارد وجود داشت، به این خودرو بازگرداند.

• کیا سراتو آپشنال سایپا
• مزدا ۳ تیپ ۴ بهمن موتور

سیستم ورود بدون کلید که شما را از فشردن ریموت برای نشستن در خودرو معاف می کند، هم در مزدا ۳ تیپ ۴ و هم کیا سراتو آپشنال تعبیه شده است. استارت پیشرانه در هر دو خودرو به وسیله یک دکمه انجام می گیرد و خوشبختانه از سیستم منسوخ شده سوییچی در این خودروها خبری نیست. تهویه مطبوع مزدا ۳ از نوع اتوماتیک است و امکان تنظیم درجه حرارت به صورت مجزا برای هر یک از سرنشینان جلو را فراهم می آورد. در سراتو هم سیستم تهویه به صورت دیجیتال و تمام اتوماتیک درآمده است، اما متأسفانه امکان تنظیم دوگانه درجه حرارت وجود ندارد. یکی از نقاط ضعف مشترک بین هر دو خودرو، نبود دریچه تهویه برای سرنشینان عقب است. صندلی راننده مزدا به صورت برقی تنظیم می شود، اما سرنشین باید از اهرم های دستی برای تنظیم صندلی استفاده کند. در سراتو، حتا راننده هم از تنظیم برقی صندلی محروم شده است. گرم کن صندلی از آن آپشن های جذاب است که در فصول سرد سال، کاربرد خودش را نشان می دهد. مزدا ۳ این آپشن را به شما ارائه می دهد، اما سراتو فاقد آن است. مزدا ۳ سال هاست که با صندلی های چرمی عرضه می شود، اما صندلی های سراتو تازه در نسخه آپشنال با روکش چرمی همراه شدند. آینه وسط مزدا ۳ از نوع الکتروکرومیک خودکار تاریک شونده است، اما آینه سراتو به صورت دستی تاریک می شود. آینه های کناری در هر دو خودرو مجهز به گرم کن هستند، اما فقط آینه های مزدا به صورت برقی تا می شوند. واقعاً برای مالک سراتو افت دارد که مجبور است آینه های خودرویی با این قیمت را با دست تا کند! خوشبختانه سان روف به عنوان ایرانی پسندترین آپشن، در هر دو خودرو وجود دارد.

• مزدا ۳ تیپ ۴ بهمن موتور
• کیا سراتو آپشنال سایپا

خرید لوازم یدکی مزدا 3 اورجینال ، دغدغه کسانی کسانی است که این خودرو را سوار میشوند.شما با خیال راحت می توانید به قطعات با کیفیت دسترسی داشته باشید.

ایمنی: شکست نسبتاً سنگین سراتو

شاید در بخش رفاهی، اختلاف های میان دو خودرو نهایتاً به داشتن یا نداشتن یک آپشن محدود می شد، اما در مقوله ایمنی، پای جان انسان ها در میان است! البته تصور نکنید که کیا سراتوهای مونتاژ سایپا، امتیاز ایمنی پایینی دارند و یا خودروهای غیرمطمئنی به حساب می آیند! نه! اما نقاط قوت مزدا به حدی بالاست که عملاً برتری خودش را به سراتو دیکته می کند. مزدا ۳ تیپ ۴ از ۶ کیسه هوا بهره می برد، در حالی که، سراتو آپشنال سایپا تنها ۲ ایربگ دارد! وجود سیستم های کنترل پایداری و کنترل کشش، خیال راننده مزدا را از جهت قابلیت های دینامیکی خودرو راحت کرده است. اما سراتو آپشنال هیچ یک از این دو سیستم را ندارد و عملاً هندلینگ آن تا حد زیادی به مهارت شما در کنترل خودرو وابسته است! همه این موارد به کنار، ترمزهای عقب سراتو در نسخه های سایپایی به شکل کاسه ای درآمده اند! درست است که این امر توسط خود شرکت کیا انجام گرفته، اما به گزارش پایگاه خبری «»، به همین بهانه، نگاهی به 3 نسل ارائه‌شده از این خودرو به بازارهای جهانی و حضور آن در بازار ایران خواهیم داشت.

نیم‌نگاهی به گذشته
مزدا در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست‌و‌یکم، اقدام به بازنگری در سیستم نامگذاری خودروهایش می‌کند و به تبعیت از این سیستم نامگذاری جدید، محصول کامپکت که پیش از این با کد سه‌رقمی 323 شناخته می‌شد، در نسل جدید که در سال 2003 معرفی شد، با کد 3 روانه بازارهای جهانی ‌‌شد. 323 بین سال‌های 1963 تا 2003 و در 8 نسل به بازارهای جهانی عرضه شد که البته در نسل‌های اول تا ششم، این خودرو در رده خودروهای ساب‌کامپکت(سگمنت B) قرار می‌گرفت اما در نسل هفتم و هشتم آن (که به ترتیب در سال 1994 و 1998 معرفی شدند)، به‌عنوان خودرویی کامپکت (سگمنت C) پای به عرصه رقابت گذاشت و اتفاقا در همین دو نسل بود که پای این خودرو به بازار کشورمان نیز باز شد. گفتنی است نسل‌های مختلف 323 علاوه بر گونه سدان، در نسخه‌های ‌هاچ‌بک و استیشن و حتی کوپه و لیفت‌بک نیز ارائه شدند. 323 یا فامیلیا در بازار ایالات متحده اما غالبا با نام Portege شناخته می‌شود. نسل هفتم(BH) و سپس نسل هشتم(BJ) این خودرو از اواخر دهه 70 تا اواسط دهه 80 شمسی توسط موتور با همان نام 323 روانه بازار کشورمان شد و به لطف سواری بسیار خوب، مدرن بودن و کیفیت ساخت بالا و البته تنوع پایین و عطش بازار در آن برهه زمانی، به موفقیت‌های خوبی دست پیدا می‌کند و با جلب نظر و اعتماد مشتریان ایرانی، زمینه موفقیت محصولات سواری آینده در بازار ایران را فراهم می‌کند.

اولین سه!
اولین نسل از 3 با کد BK در سال 2003 معرفی و به‌عنوان مدل 2004 به بازارهای جهانی عرضه شد و از همان ابتدا مورد تحسین اکثر کارشناسان و خودرونویسان ژاپنی و آمریکایی قرار گرفت چراکه به عقیده آنها این نماینده کامپکت در بخش طراحی ظاهری و کابین، هندلینگ، توانایی‌های فنی و عملکردی حرف‌های زیادی برای گفتن داشت و در بعضی پارامترها عملکردی فراتر از کلاس خودش(و شبیه به خودروهای گران‌قیمت‌تر)به نمایش می‌گذاشت. این خودرو در دو گونه سدان و ‌هاچ‌بک عرضه شد و در سال 2007 فیس‌لیفت و به‌روزرسانی جزئی را تجربه کرد و در سال 2009 رسما از اکثر بازارهای جهانی خداحافظی کرد و جایش را به نسل دوم داد؛ هرچند تولید آن در برخی نقاط جهان مثل چین و کلمبیا ادامه یافت. نهایتا در سال 1386 این خودرو تنها در نسخه سدان به کشورمان راه یافت. گروه این نسل از 3 را از سال 1386 تا اوایل سال 1389 روی خط تولید داشت و این خودرو را در 3‌تیپ 1‌، 2 و 3 به بازار عرضه کرد که هر سه تیپ از یک پیشرانه 2 لیتری با قدرت 147 اسب بخار و گشتاور 187 نیوتن‌متری در هماهنگی با یک گیربکس چهار‌سرعته اتوماتیک تیپ ترونیک بهره می‌بردند(این نسل از 3 در زمان عرضه پرقدرت‌ترین خودروی سگمنت خودش در بازار ایران به حساب می‌آمد). این پیشرانه کشش بسیار خوب و توانایی‌های حرکتی مطلوبی را برای این خودرو فراهم آورده و خودرو در سواری کاملا سرحال احساس می‌شود ضمن آنکه سواری خشک و اسپرتی را به نمایش می‌گذارد و هماهنگی گیربکس با پیشرانه نیز رضایت‌بخش است. مصرف سوخت نیز بهینه بوده و در وضعیت قابل قبولی قرار دارد. تجهیزاتی نظیر‌ فرمان الکتروهیدرولیکی، تهویه مطبوع اتوماتیک، آینه‌های جانبی برقی گرمکن‌دار، کنترلگر سیستم صوتی روی فرمان، سامانه ترمز ضدقفل و 6 عدد ایربگ بین همه تیپ‌ها مشترک بوده و تیپ 3 به‌عنوان مجهزترین تیپ از تجهیزات‌ اضافه‌ای نظیر گرمکن صندلی جلو، سانروف، سی‌دی چنجر، چراغ‌های جلو اتوماتیک، برف‌پاک‌کن اتوماتیک، پوشش چرمی صندلی‌ها، دسته دنده و فرمان بهره‌مند است. شاید بتوان پاشنه آشیل 3 در مقابل رقبای همدوره‌اش در بازار کشورمان(نظیر رنو مگان و آوانته) و البته رقبای شاخص آن در بازارهای جهانی(‌نظیر تویوتا کرولا و سیویک) را فضای تنگ ردیف عقب و فضای صندوق آن که به اندازه رقبا جادار نبود، برشمرد که عملا سبب شده بود این خودرو تبدیل به گزینه‌ای بیشتر مناسب برای افراد مجرد، زوج‌های جوان یا نهایتا خانواده‌های سه‌نفره باشد. ضمن اینکه ارتفاع پایین کف خودرو نسبت به سطح زمین(با توجه به ذات اسپرتی آن) در بعضی سطوح شیبدار و خیابان‌های پردست‌انداز کشورمان برای مالکان دردسرساز می‌شد؛ معضلی که مالکان نسل بعدی این خودرو نیز با آن روبه‌رو بودند.

نسل سوم؛ تجلی تمام و کمال «روح حرکت»
نسل سوم و کاملا جدید 3 در سال 2013 معرفی شد و علیرغم اینکه در چندسال اخیر همواره زمزمه‌هایی مبنی بر عرضه نسل جدید 3 و کراس‌اوور CX-5 توسط گروه به گوش رسیده، اما به دلایل مختلفی هنوز این دو خودرو شانس حضور در بازار کشورمان را پیدا نکرده‌اند. نسل سوم 3 در نمای ظاهری از زبان طراحی جدید موسوم به کودو(به معنای روح حرکت) پیروی می‌کند و چهره‌ای جدی، جذاب و گیرا دارد. در نمای داخلی، با یک فرمان سه‌شاخه خوشدست و جلو داشبوردی با ارگونومی عالی طرف هستیم که به عقیده برخی‌ها شباهت زیادی به ساخته‌های ب‌ام‌و و یا حتی آئودی دارد. متریال به‌کارگرفته شده در کابین کیفیت بسیار خوبی داشته و طراحی و جانمایی دکمه‌ها و ادوات کنترلی به شکل مطلوبی صورت پذیرفته است ضمن آنکه سامانه ارتباطی سرگرمی خودرو عملکرد روان و رابط کاربری خوشایندی دارد و در مجموع کابین خودرو ارتباط گرم و صمیمانه‌ای با سرنشینان برقرار می‌کند. با این حال، نقطه ضعف قدیمی همچنان پابرجاست و این خودرو، به‌خصوص در مقایسه با رقبایی همچون سیویک و جتا، فضایی تنگ، ناکافی و نه‌چندان قابل قبول را در اختیار سرنشینان ردیف عقب قرار می‌دهد. در بخش فنی، 3 با دو نوع پیشرانه تنفس طبیعی قابل عرضه است که اولی یک نسخه 2 لیتری با 155 اسب بخار قدرت و 203 نیوتن‌متر گشتاور است و دومی یک نسخه 2.5 لیتری با 184 اسب بخار قدرت و 250نیوتن‌متر گشتاور است که برای هر دو این پیشرانه‌ها یک گیربکس شش‌سرعته دستی یا شش‌سرعته اتوماتیک قابل سفارش است و مصرف سوخت آن نیز در مجموع بهینه و مناسب است. نسل سوم 3 به لطف هندلینگ تحسین‌برانگیز، دقت تعویض بالا و هماهنگی کم‌عیب و نقص گیربکس با پیشرانه چالاک و سرزنده خودرو و روح پرهیجانی که در کالبد خودرو دمیده شده و با تمام وجود احساس می‌شود، انتخاب کسانی خواهد بود که لذت رانندگی بالا و پویایی سواری، اولویت اصلی‌شان برای انتخاب خودرو است. البته به طبع این روح اسپرت و پرهیجان، سیستم تعلیق آن واکنش‌های نرمی در مواجهه با دست‌اندازها ندارد و همچنین 3 هزینه‌های نگهداری بیشتری را (به‌خصوص در طولانی‌مدت) در مقایسه با هموطنان پرفروش و نامدارش یعنی تویوتا کرولا و سیویک به شما تحمیل می‌کند.

در تاریخ دوازدهم خردادماه سال 1386 و طی مراسمی با حضور رئیس شورای اسلامی، خط تولید 3 سدان و‌ هاچ‌بک به‌طور رسمی آغاز به کار کرد.

فیس لیفت آخرین نسل از 323 که در سال 1382 و با نام 323 FL عرضه شد و جانشین 323 GLX شد. این خودرو از یک پیشرانه 16 سوپاپ 1.6 لیتری با 107 اسب بخار قدرت و 145 نیوتن‌متر گشتاور بهره می‌برد که بنابر تیپ و رده تجهیزاتی با یک گیربکس 5سرعته دستی یا 4 سرعته اتوماتیک عرضه می‌شد.

در مدل سال 2017 ، نسل سوم 3 فیس لیفتی جزئی همراه با یکسری تغییرات و به روزرسانی‌های ظاهری و فنی را تجربه کرد. نسل فعلی این خودرو در ژاپن، مکزیک و تایلند روی خط تولید قرار  دارد.

نسخه ‌هاچ بک نسل دوم 3 بین سال‌های 1389 تا 1391 و  در دو رده تجهیزاتی تیپ 1 و تیپ 3 در کشورمان عرضه شد.